Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarke...
Farklı karakteri ve takıntılı ruh haliyle ondan kim kaçabilir? Gözüne, tam dişine göre birini kestirdi, alana kadar da durmayacak.
Kucağına çekip ellerini belime koydu Yerimi hiç yadırgamayıp burnunun dibine kadar getirdim dudaklarımı, yüzümü karış karış inceledi. Nefes alışverişleri yüzümü okşuyordu adeta "Hüsra Şah" diye fısıldayıp başını eğdi ve boyun girintime getirip boynumu öptü Sıcacık dudakları tenime değdiğinde yakmıştı değdirdiği yeri...
"Beni hiç unutma olur mu? Benim kalbim tek görevinin kan pompalamak olmadığını sadece sen varsan anlıyor. Gün gelir de derlerse ki sana, öyle değil inanma. Bunu söyleyen bensem bile inanma. Bak-." Belimdeki elini alıp bileğine sarıldım. Parmaklarıma vuran nabzı yalnız ruhuma sarılıp bu avunmanın geçici olmadığını fısı...
Genç adam, kendisine mühürlediği kızın yanına doğru ilerledi. Kızın kendisine özel kokusu burnuna dolduğunda istemsizce gülümseme yayıldı dudaklarına. Yavaşça yatağına oturdu. Onu uyandırmak istemezdi.. Yüzüne gelen küçük bir saç tutamını parmaklarıyla geriye doğru attırdı. "Senden hiç pişman değilim." Diye mırıldandı...
🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığın...
!!Hikaye ismi değiştirilmiştir!! (Eski isim: Gül Kokulum) "Ben küçücük bir kıza tutuldum. Peşimde abi abi diye dolaşan küçük bir kıza." ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ "Caner abi bu kadar abartılacak birşey yok ki-" Bir anda sözümü kesti. Sinirden gözleri kızarmıştı. "Yeter lan abi abi seviyorum...
Hayat her zaman istediğin gibi gitmez. Gün gelir aileni kaybedersin bir bakmışsın yeni bir ailen olmuş. Zeynep'in durumu da tam olarak buydu. Mutluydu , ailesi yanındaydı , sağlıkları yerindeydi , çok şükür bir şekilde geçinip gidiyorlardı. Ama işte hayat ya bir anda geldi ölüm , beklemeden onları alıp götürdü... Ken...
O insanın tenini ürpertecek kadar güzel. Tenine işleyen karanlığa rağmen. O ölümcül derecede soğukkanlı. Çimen yeşili gözlerinin derinliklerinde, karanlık bir kuyuya attığı acı dolu bir geçmişi var. Onun bir kalbi yok. O bir kimsesiz. O bir yabancı. O bir katil. O... Ediz Çağıran. Ve pençesine aldığı kurbanına a...
Sen hiç bir kitap karakterine âşık oldun mu? O, oldu. Asıl tuhaf olan ise... Kitap karakteri de ona âşık olmuştu. "O gece bir kitapla tanıştım. Kaderime giden yolda bana rehber olacak bir kitapla." (DÜZENLENİYOR.) © Tüm Hakları Saklıdır! ©
İnsan psikolojisi hakkında ilginç veya kullanışlı olabilecek bilgiler. İlk kitabın devamı.
Nefesim iyice kesilmeye başlamıştı boğazımdan hırıltılar gelirken belimdeki eller beni kaldırıma oturttu. Cebinden astım ilacı çıkartıp içime çekmem için yardım etti, kendime geldiğimde "Sende kimsin" diye sordum. "Rica ederim" diye karşılık verince utanıp "Teşekkür ederim" dedim. "Bişey değil" dedi gülerek gülüşünün...
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan al...
Kenan," Burdan kaçamazsın..! Buna asla izin vermem sen benimsin anla bunu... Saklandığım yerden nefes dahi almadan bekledim çünkü o benim nefes alışlarımı bile biliyordu.... Kenan hasta bir adamdı, bağımlıyıdı.. Ve bu hastalık ne yazık ki bendim... Geç kaldın sen gelene kadar ben öldüm içimde ki masum Sare öldü. ...
"Haklısın. Bu şehir labirent gibi karmaşık ve çıkmaz sokaklarla dolu. Ama ben sende kayboldum Gece. Paramparça ruhunda... Göğüs kafesinin içinde yaralı bir kuş gibi çırpınan kalbinde..." Gece... Adı gibi renkleri soğuran kara gözlerin sahibi. Onarılamayacak kadar parçalanmış. Tedavi edilemeyecek kadar ağır yaralı. Hay...
Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale...
Evett. Burası abilerimle olan benim küçük dünyam. Dünyamı görmek istemez misin? Not: Seni bu kitapta güldüreceğime adım kadar eminim dostum ;) Hadi merak ettiysen sen de gelsene...
Hepimizin hayalidir: Mutlu bir evlilik, bir çocuk (bir kız çocuk). Peki ya eşiniz olmadan? Bir adam... Ve onun en büyük isteği kız çocuğuna sahip olmak. Uzun yıllardır beraber olduğu ruh eşini kaybeden adam bu hayaline daha, daha çok sarılır ve çocuk esirgeme kurumundan bir kız çocuk evlat edinir. Peki ya adam buna ha...
Herkesten uzakta yalnız bir kız çocuğu.Hiç kimsesi yok.Hiç kimseye ihtiyacı da yok. Bir adam,katil ama düşüncelerinin. Peki, kız çocuğu bu adamın kollarında iken yalnız olmadığını hissederse? ____________________________________ Hikayenin başında sadece intikam için yanıyorlardı.Fakat sonunda birbirleri için yan...
Ben yetimhanenin soğuk duvarları arasında kendi ayaklarımın üzerinde durmayı tek başıma öğrendim. Birden abilerim ortaya çıksa ve onlar sayesinde yeni arkadaşlar ,iyi insanlar edinsem. Gerçekten yeni bir hayat... ***Telif hakları Ada'nın çikolatalarında ve Aras'ın arabasında saklıdır***
