DÜZENLENDİ! "Basat..." diye inlerken ellerimi tam başının olduğu noktada tişörtümün üzerine koydum. Başını kalbimin üzerine koyduğunda altında kıpırdandım. Karnımdan garipten sesler gelmeye başlamıştı. Bedenim çöküyordu sanki. Tüm uzuvlarım uyuşurken kalbim isyan ediyor, bunu kaldıramadığını bağırıyordu. Sanki Basat'ı...
"Size bakınca kalbim acıyor biliyor musunuz? Sanki kalbim yanıyor gibi hissettiriyor." "Neden?" "Çünkü altı yıl önce ölen sevgilime çok benziyorsunuz."
"Sanat eseri gibisin, öyle yakışıklı öyle mükemmelsin ki. Bir bakıcı bu kadar yakışıklı olmamalıydı." •Teşekkür Ederim adlı hikayedeki Mete karakterinin kendi hikayesidir. O okunmadan da konu anlaşılır.•
~Teşekkür ederim. Beni yalnızlığa mahkum etmediğin için. Hem kardeşimi kurtararak hemde hayatıma girerek... ~
"Üşüyorum." dedim istemsiz bir şekilde. Her zaman ağzımdan çıkan bir kelime olarak. Yine aynı gülümsemesi ile ellerimi elleri arasına aldı. Sıcak nefesini verip ellerimi ısıttı. Kalbimin yine hızlamasını umursamamaya çalıştım. Ama ben buydum, o saçma tabirleriyle kız gibi üşüyen. Karla asla oynayamamış, kar yağar...
"Hemen sinirlenip insanlara saldırmaya başlayan ben, ona vuramıyordum."
"Yiğit okulda bulduğu günlüğü merak ederek okumaya başladı. Ama bu günlükte bahsedilen tek şey bir erkeğin kendisine hayran bırakacak derecede aşık olmasıydı. Bu kişi kimdi?"
"Özür dilerim seni buna mahkum ettiğim için. Ve yine özür dilerim hem buna sebep olduğum için, hemde benim gibi biri sana aşık olduğu için..." ~Lgbt fiction yarışma adayı. ~ @chaudire
