Bir varoluş hikâyesi... Günlüklerden günümüze ulaşan... Sahip olduklarınız size yetmiyor mu? Öyleyse sizi kendi hikâyeme davet ediyorum. Belki de şükretmeniz gereken bir hayata sahipsinizdir. Yanımda olmanıza ihtiyacım var ☁️ Herkes gibi benim de bir hikâyem var ama biraz farklı sanki... Çocukluğum bulutlara olan aşk...
17 yaşında genç bir kız yaz tatilinde ailesiyle güzel bir tatilin hayalini kurarken talihsiz bir kaza sonucu ailesini ve doğacak kardeşini kaybeder. Ailesi ve en yakın arkadaşı Selin'den başka kimsesi olmayan Ada kaza yaptıkları ailenin çok zengin bir aile olduğunu ve bu olayın üstünü kapattıklarını öğrenince kahrolur...
Bir adam, geçmişi kan ve intikamla dolu. Bir kadın, mutlu olmayı istiyecek kadar iyi niyetli. Bir aşk, sert , tutkulu... Bir hata insana neler yaptırır? Yada yanlış tercih nelerle sonuçlanır? Herkes isterdi sevdiği insanla mutlu olmayı peki kaçı gerçekten mutluydu? Biri İnatçı Diğeri Kontrol Manyağı. Biri Enerjik Di...
Ailesinin umursamadığı bir kız, aşık olduğu arkadaşı, sinsi bakışlarını kızın üstünden alamayan en yakın arkadaş, yeni gelen çocuk ve hastanedeki hasta.. Bu beş kişi arasında geçecek bir yaşam. İnsan gerçekleri görmeye başladıkça nasıl aslında sevdiğini sandığı şeylerin ona bir anlam ifade etmediğini anlıyorsa kahrama...
Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)
Güzel bakıyorlardı. Güzel seviyorlardı. Buna rağmen güzel olmayan onlarca şey vardı ki. Çirkindi insanlar, acımasızdı hayat... Buna rağmen bir direniş hikayesiydi bu. Ağır kayıplara rağmen, büyük bir direnişin hikayesi... Ruhu çalınmış çocukların hikayesi... Tozpembe bir aşk yoktu, tıpkı tozpembe olmayan hayatlar...
'Senin gibi bi kizin beni reddebilmesi ne kadar ironi' dedi nefesini yuzume uflerken parsonel odasinin kapisiyla onun arasinda kalmak su hayatta isteyecegim en son seydi oysaki, aklimi bu dusuncelerden siyirdim ve 'lutfen ben burda sadece calisiyorum ve bu ise ihtiyacim var' diyebildim.
Ben bunu silmeyi planlıyordum, ne ara bu kadar okundu? *** Bu kitabın ana fikri, alabileceğin dersi, hayat için öğütü, edebi değeri yoktur. Saçma sapan bir şey, gereksiz, boşu boşuna vereceğin dakikalar... Bildiğim tek bir şey var, o da gülmek istediğin. Çünkü bu kitabı okuma amacın sadece o olabilir. *** 31.08.14
