Elinde tuttuğu kadehi yavaşça burnuna götürmüş ve aldığı kokuyla yüzünü büyük bir gülümseme kaplamıştı. "Kan, senin kanın bu. Nerden anladığımı sormayacak mısın?" Çocuk kafasını iki yana sallayarak reddetmişti. "Her gece ben uyurken tadına baktığını biliyorum ve her gece kendi kanını bana nasıl içirmemek için zor tut...
K: O mezuniyete geleceksin. Ayçiçeği: Asla. K: Dinle. K: Çünkü o zamana dek seni bulmuş olacağım. Ayçiçeği: Bak işte şuan sesli güldüm. Ayçiçeği: İmkansız. Ayçiçeği: Benim hakkımda bir kaç gereksiz şey dışında hiç bir şey bilmiyorsun. K: Dene ve gör. ~Düzenleniyor~
Yetimhaneden kaçtığı günün gecesinde, dünyaya düşmekte olan bir meteorun parçasını kalbinde ağırlamak zorunda kalan Saye, o gece değişen yüzlerce çocuktan biri olur. Bu taşların küçük sahiplerini bulup onlarla bütünleşmesi, hiç şüphesiz onlara fantastik bir diyarın kapılarını aralayacaktır. Hayal taşları; Zihninin en...
Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkada...
|arelindonu|: En sevdiğim renk görüldü mavisi Mizah #1|~ 06.08.202 Anonim #3|~20.11.2020 Dönmedolap #1~ 26.07.2020 Lunapark #1 ~ 26.06.2020 Platonik#1~01.09.2020 Bilinmeyen#1~ 12.11.2020 Sevgi#1~ 22.05.2021 -Kapak tasarımı: @Tivorda-
Birer birer silindi hafızaları ve karaltılar görmeye başladılar. Gündüzleri ayak uçlarının dibinde bitiyor, düşüncelerinde kol geziyorlardı. Gölge dediler o karaltılara. Oysa pek çok şey denebilirdi. Toz bulutu, karanlık, silüet yahut cisimcik... Kimliklerini unuttukları gölgelerin esiri oldular. Tek tek anılarında k...
