Gül kokulu mahallenin şairane insanları. Yusuf Ali & Gülperi Geceyi bölen bi ses duyuldu -Öğretmen Hanım Buuu lütfen Rabbim eyer bu aklımın, kalbimin bir oyunuysa olmasın. -Gülperi, GIZLI GÜLÜM - fısıldadım duymasın diye. Bakmayacakmısın yüzüme? ucadan tekrar seslendim. -Yusuf Alim kendimin dahi duyamıyacağım bir ses tonuyla döküldü adı aciz dudaklarımdan.Burdasın geldin,ben bitmeden tükenmeden geldin.Dinle kalbimi duy, duy sana nasıl hasret,sana nasıl tutsak.Gör artık yandığımı,hisset kalbimi.Hiç böyle attımı kalbin,hiç böyle oldun mu ölecek gibi ama yaşama iki el tutmuş gibi.Bir daha o güzel dudaklarından döksene bu geceye adımı.Belki o zaman inanırım geldiğine. -Gülperiii Sonunda kendime gelip arkamı döndüm kalp yanğınım,gönül gözüm tam karşımda.Ismi döküldü dudaklarımdan -YUSUF ALIM geldin. -Geldim GIZLI GÜLÜM geldim.Ben bir sana geldim.