karolsevillaofc: Anladım, ama ben canın sıkıldığında yazabileceğin biri değilim.
ruggero: Neden?
karolsevillaofc: Bir nedeni yok, sadece seninle konuşmak istemiyorum.
ruggero: Niye ki?
karolsevillaofc: Beni rahat bırak, kıvırcık.
ruggero: Senden vazgeçmeyeceğim yeşilim.
•••
"Bak Ruggero yıldız kaydı!"
"Gördüm güzelim."
"Hadi dilek tutalım." ikisi de içlerinden birer dilek geçirdiklerinde aynı şeyi istiyorlardı. Bir arada ve mutlu olmak.
"Bu kötü oldu işte." Karol'un üzüntülü olduğu sesinden anlaşılıyordu.
"Neden ki?"
"Çünkü, artık aynı yıldızın altında değiliz."
"Bir tane yıldızın altında olmasak da olur, binlerce yıldızın altındayız zaten. Hem, belki de sevdiğinin yanına gitmiştir."
"Belki de..."
"Bir bilsen ne kadar zamandır şunun hayalini kurduğumu." Şakağıma doğru bir öpücük daha kondurdu. "Seni doyasıya öpüp koklamayı." Ardından yanağıma indi öpücükleri. "Geldin ve beni dünyanın en mutlu adamı yaptın." Dudağımdan da öpüp alınlarımızı birbirine yasladı. "Seni çok seviyorum. Seni senden çok seviyorum."
Bu kez ben dudaklarına ufak bir öpücük bırakıp ayrıldım. "Seni çok seviyorum. En az beni sevdiğin kadar seviyorum seni." Kollarımı boynuna dolayıp yüzümü boynuna gömdüm. Kokusunu içime çektim.
Çok özlemiştim.