Ben derin arkadaşları tarafından dışlanan sınıfın en arka sırasında tek başına oturan yalnız kız,hiçbir erkekle konuşmasını tam bilmeyen fotoğraf çekinmeyi sevmeyen biriyim ve bazılarınız gibi öyle çok kitapta okumuyorum ben genelde film izlerim hep sessiz kalırım düşünün ailem bile dışlıyor beni onlar nasıl dışlanmasın babam yok diye hep arka planda oldum yanlış anlamayın ölmedi ben babası olup da baba sevgisi nedir bilmeyenlerdenim ve sanırım en yakın arkadaşımın sevgilisine aşık oldum ve zenginim diye hep egolu sandılar. Bazılarınız sizde benim gibisiniz haksız mıyım ? Bir arkadaşım vardı ege öldü onun bir sözü vardı bana ölmeden önce demişti 'Daha çok üzüleceksin bunu ruhuna alıştır ki canın acımasın' demek ki daha alışamadım ki hala canım acıyor.