Dört mum yavaşça yanıyordu. Ortam sessizdi ve konuşmaları duyuluyordu. İlk mum konuştu: "Ben Barışım! Hiç kimse benim yanık kalmamı istemiyor. Biliyorum ki söneceyim". Dedi. Kısa bir süre sonra alevi azalıp söndü. İkinci mum konuştu: "Ben inancım! Nerdeyse herkaz beni artıkgerekli görmüyor.o nedenle artık bana gerek yok".dedi ve konuşmasını bitirdi. Alevi azaldı ve söndü. Üçüncü mum konuştu: "Ben sevgiyim! yanık kalmam için artık gücüm yok. İnsanlar beni bir kenara bıraktı ve önemimi anlamadı. Kendilerine en yakın olanı bile sevmeyi unuttular". Dedi alevi azaldı söndü. Ansızın bir çocuk odaya girdi ve üç mumun yanmadını gördü "Neden yanmıyorsunuz,sizin sonuna kadar yanmanız gerekir." Dedi ve ağlamaya başladı. Dördüncü mum çoğcuğa döndü ve "korkma, ben hala yanıyorum. diyer mumları yeniden yaka biliriz. Ben umudum"dedi parlayan gözlerle çocuk yaptin umut adlı mumu aldı ve diğer mumları tekrar yaktı.