Aklımdaki dönüp duran düşünceleri anlatmaya dilim varmadı bende bir umut sadece yazdım. Belki dedim rahatlarım bir umut açtım kafesimi direk ulaştırdım kağıtlara kalbimdekileri. Düşüncelerim beynimin içinde dört dönerken delirdim belki yavaştan kimse farketmedi. Belki bunaldım sadece bu kalbimi sıkan şeyden.  Önceden derin nefes alınca beş saniyeliğnede olsa dururdu bu , rahatlardım biraz ama simdi nefes almaya mecalim yok . Aldığım her nefes ciğerlesimden dışarı boğazıma bata bata dışarı çıkıyor , acılar hücum ediyor üzerime bende bir umut sadece buraya sığınıyorum. Tam kalbine belki geçer diye.