Geçmişin gölgesinde yaşıyorum. Geleceğe gidemiyorum fakat onun için hayaller kuruyorum. Sadece hayaller... Geçmişin zinciri, her kıpırdadığımda bedenime yaralar bırakırken  ben çığlık çığlığa o şarkıyı söylüyorum. Sesim yankı yapıyor geleceğe doğru. Beni duyan var mı diye düşünüyorum. Sesimi duyan birileri var mı? Çok geçmeden fark ediyorum insanların çoğu sözlere değil kağıtta yazan kelimelere dikkat ettiğini. Onlar, onlara oynanan oyunları okumayı seviyorum.  Hayallerini çalıp kendimce hikayeler yazıyorum. Onları kandırıyorum fakat farkında değiller. Yazdığım hikayeden kendime bir karakter seçiyorum. Bazen ona aşık oluyorum. Bazen onunla yatıyorum. Bazense onu öldürüyorum. Kendimce, kendimle eğleniyorum geçmiş duvarının arkasında... Bencilce sadece kendimi mutlu ediyorum. Kendimi, mutlu ettiğimi zannediyorum. Ölümler planlayıp, mutlu sonlar yazıyorum kendim için, sizin için sadece okuyorum. Sadece hayallerle...