Hayatın acılarına yenik düşmeyen bir kalbim var bu kadar acıyı nasıl kaldırdığını ben bile anlayamadım.

Hayat o kadar acımasız oluyor ki birilerine dünyayı verirken diğerine hiçbir şey...
Hayatın acılarıyla yüzleştikçe kalbim kırık cam parçalarından farksız oluyor, canım yanıyor.
Bu yaşamın neden bu kadar acımasız olduğunu anlamıyorum, neden adil davranmadığını...
Her geçen gün daha da canımın yandığını hissediyorum.
Üç günlük dünyada ki yaşadığımız zaman diliminde bile acı çekiyoruz.

Biz hayata bu kadar acımasız davranmaya devam edersek hayat bize bunun on mislini yaşatacak.
(Bana aittir yazdığım.)