AcarNisaElif

İnsanlar
          	
          	İnsanlar da ülkelere benziyor
          	Sınırları var, yüzölçümleri
          	Yasaları var
          	Bayrakları, ilkeleri
          	Kimi dağlık bir arazidir.
          	Kimi kıraç
          	Kimi bereketli
          	Kimi dardır
          	Kimi engin gözalabildiğince
          	Kiminin sınırlarından sıkı pasaport denetimiyle girilebilir.
          	Elini kolunu sallayarak girersin kiminden içeri
          	Sonuçta ne küçümse insanları kızım
          	Ne de önemse gereğinden çok
          	Ama anlamaya çalış
          	Nedir ve ne kadar genişleyebilir yüzölçümleri.
          	
          	
          	Ataol Behramoğlu
          	

AcarNisaElif

İnsanlar
          
          İnsanlar da ülkelere benziyor
          Sınırları var, yüzölçümleri
          Yasaları var
          Bayrakları, ilkeleri
          Kimi dağlık bir arazidir.
          Kimi kıraç
          Kimi bereketli
          Kimi dardır
          Kimi engin gözalabildiğince
          Kiminin sınırlarından sıkı pasaport denetimiyle girilebilir.
          Elini kolunu sallayarak girersin kiminden içeri
          Sonuçta ne küçümse insanları kızım
          Ne de önemse gereğinden çok
          Ama anlamaya çalış
          Nedir ve ne kadar genişleyebilir yüzölçümleri.
          
          
          Ataol Behramoğlu
          

AcarNisaElif

Galata Kulesi
          
          6 Haziran 1973
          Pırıl pırıl bir yaz günüydü
          Aydınlıktı, güzeldi dünya
          Bir adam düştü o gün Galata Kulesinden
          Kendini bir anda bıraktı boşluğa
          Ömrünün baharında
          Bütün umutlarıyla birlikte
          Paramparça oldu
          Bir adam düştü Galata Kulesinden
          Bu adam benim oğlumdu
          
          Gencecikti Vedat
          Işıl ışıldı gözleri
          İçi
          Bütün insanlar için sevgiyle doluydu
          Çıktı apansız o dönülmez yolculuğa
          Kendini bir anda bıraktı boşluğa
          Söndü güneş, karardı yeryüzü bütün
          Zaman durdu
          Bir adam düştü Galata Kulesinden
          Bu adam benim oğlumdu
          
          "Açarken ufkunda güller alevden"
          Çıktı, her günkü gibi gülerek evden
          Kimseye belli etmedi içindeki yangını
          Yürüdü, kendinden emin
          Sonsuzluğa doğru
          Galata Kulesinde bekliyordu ecel
          Bir fincan kahve, bir kadeh konyak
          Ölüm yolcusunun son arzusuydu bu
          Bir adam düştü Galata Kulesinden
          Bu adam benim oğlumdu
          
          Küçücüktü bir zaman
          Kucağıma alır ninniler söylerdim ona
          Uyu oğlum, uyu oğlum, ninni
          Bir daha uyanmamak üzere uyudu Vedat
          6 Haziran 1973
          Galata Kulesinden bir adam attı kendini
          Bu nankör insanlara
          Bu kalleş dünyaya inat
          Şimdi yine bir ninni söylüyorum ona
          Uyan oğlum, uyan oğlum, uyan Vedat.
          
          
          
          Ümit Yaşar Oğuzcan

katsjea

@ AcarNisaElif  omen tonrwmğ
Reply

RisusFeda

Kalemi şiire , kalbi iyiliğe , eli sağlığa yakışan iyi kalpli yazar ♥ senin gibi yetenekli birini tanıdığım için mutluyum.

RisusFeda

@ RisusFeda  ♥
Reply

AcarNisaElif

Mest olduğum satırlara sahip, güzel düşünceli, gupse insan. Ben de senin gibi bir dost tanıdığım ve güzel satırlarını okuduğum için mutluyum❤️
Reply

andromeda_space

Seni seviyorum balım 
          Hayattaki en iyi arkadaşım...

AcarNisaElif

@andromeda_space ama bazen sustukların duyuluyor mu bilmiyorum söylesene sustuklarımı duyabiliyormusun?
Reply

andromeda_space

@ AcarNisaElif  sen de....❤
Reply