Eski fotoğraflardan, 90'lardan, Kurt Cobain'den, Queen'den, Pink Floyd'dan hoşlanırım.
Ne zaman retro şeylere baksam diyorum ki yanlış zamanda doğmuş vücudum. İçimde hala milyonlarca plak var artık çok kullanılmayan gramofonlarla dinlenilebilecek.
Çizik bir plak, filmi yırtılmış bir kaset...
Ama olsun hala radyolarda çalmıyor sevdiğim şarkılar. Ne büyük şeref!
Ayrıca Marilyn Manson'ı idolden daha farklı babam gibi görüyorum. Zaten hepimiz biraz Manson değil miyiz? İçimizde acılarımızla dünyaya seslenmiyor muyuz?
Biraz Dostoyevski, biraz Kafka...
Ama en çok Nietzsche sevdalısıyım.
Şiirleri severim. Çiçekleri severim. Gökyüzünü severim.
Ama en çok onu!