Hallo lieve stalkers even iets anders dan normaal, maar hoop dat het jullie wel kan inspireren :))
2 weken geleden kwamen een vriend en ik de liefste zwerver ooit tegen. Hij vroeg ons of hij een gedicht mocht voorlezen en of we het gedicht wilde kopen. Het was echt een prachtig gedicht, alleen zijn we het kwijt geraakt.
4 dagen geleden zat ik met een vriendin op het terass, maar op een gegeven moment kwam de liefste zwerver ooit weer naar ons toe. Hij herkende mij nog. Ik heb weer een gedicht gekocht. Deze man had mijn dag echt compleet gemaakt.
Ik hoop echt dat mensen niet zomaar langs zwervers lopen, wanneer ze je iets proberen te vragen. Deze mensen zijn ook maar mensen. Ze hebben misschien geen dak boven hun hoofd, maar dat zegt niet dat ze niks kunnen. Ik hoop dat je na dit gedicht dat wel beseft en kunt zien dat deze zwerver echt wel talent heeft en dat er meerdere mensen op deze aarde leven die in een zelfde situatie leven zoals hij en ik hoop dat deze mensen ooit allemaal een kans krijgen.
Het leven door mijn ogen;
Misschien ben ik krom van geest in ieders ogen.
Die dit leest,
maar wanneer is het naar je zin,
want waar is het begin.
Ben je tevrede met je leven?
En heb je een doel om voor te streven.
Want al heb je nog zoveel geld, gezondheid,
Maar gelukkig zijn is wat telt.
Dat kun je niet kopen,
Wel op hopen.
Zelf slik veel medicatie en heb ik beperkingen,
Maar ben graag onder de mensen
En voldoe graag aan andermans wensen.
Hopelijk kunnen ze mijn gedichtjes waarderen en wie weet beide wat leren.
