Hani derler ya önce hayaller ölür sonra insan diye gerçekten de haklılar ama küçükken ne çok hayal kurardık bazen gerçekleştirebileceğimiz bazense sadece hayal gücümüze göre. Ama insan her şeyi büyüyünce anladığı gibi bunu da büyüyünce anlıyor bu dünyanın ne kadar adaletsizi olduğunu her şeyin mal mülk olduğunu hayallerin sadece hayal olarak kalacağını o an anlıyor çocuklar küçükken hiç haber izlemez hep çizgi film izler oyun oynar ama haber izlemez masal okur gazete okumaz olması gerekende budur aslında oyun oynamaları ama büyüdükçe haberlere bakarlar gazetelere merak salarlar arabada giderken radyo haberlerini duyabilirler kadın cinayetlerini duyabilir bir kız çocuğu mesela der ki kendi kendine bende büyüyünce kadın olacağım yani bende mi öleceğim bugün bir kadın daha öldü biz kadınlar insanlığın gelmesini sağlayan canlılardan biriyiz geçmişte çok hor görüldük diri diri gömüldük biz oysaki peygamber efendimizi bir kadın dünyaya getirdi. Bugün bir kadın öldü ve yarın ,yarın dünya kadınlar günü bu mu bizim adaletimiz ben anneme ne hediye alacağıma karar veremezken bir kız çocuğunun gözleri önünde annesi öldü bağırarak ağlaya ağlaya şimdi nolacak peki o kıza babası cezaevine annesi mezara o da yetim haneye mi noldu onun hayallerine artık çizgi film izlemez o kız oyun oynamaz belki de o kız büyüdü çünkü o kız bir gecede büyümek zorunda kaldı .Eskiden parayla sadet olur derdim kendi adıma ama anladım ki para değil bu hayatta asıl önemli olan ailemiz kimse kimin çocuğu olduğunu bilerek gelmiyor dünyaya kimileri şanslı kimileri şanssız oluyor ama ne olursa olsun güçlü durun daha fazla kadın ölmesin. Bugün bir kadın öldü ve yarın kadınlar günü hayat bu kadar adaletsizken bizim de birbirimizi yememiz sizce ne kadar doğru. Daha fazla kadın ölmesin.