karanlığın içindeki ruhsuzluğun tarifi miydim
 yoksa hayalleri siyaha boyayan mı ?



siyah kalbimin en güzel köşesine
 taht kurmuş zamanla ayrılmayan bir parça 
haline gelerek kalbimin etrafına bürünmüşken,
 imkansız siyah olmadan ... 


Ben kim miyim ,
Göz yaşlarının akmak için çığlık çığlığa bağırdında senin tuttuğunn an , karanlık bir sokakta , ıssız ve sessizliğin ele geçirildiği yerde , boş bakan gözlerle karşılaştığın  umudunun yüz tuttuğu kişi .  Yaşından epeyce fazla yaralarla dolmuş , ruhu yaralarla kamçılanan biri .




Umudunu yitirme...


Unutma, umudunu yitirdiğin an , aslında silgi darbelerinin ve izlerinin dolu olduğu bir sayfaya tekrar dönersin .

Umudu uzaklarda arama , belki de umudunun kapısın kildi en yakınındaki kişi de saklı...

Umudunu yitirdiğin an , yeni bir başlangıca gebedir .
Her sonun bir , başlagıcı vardır , bunu aklından çıkarma . 


Beni mutlu etmeye çalışma , sadece doğal davran ...


Size yardım için uzatılan eli beklemeyin ,siz onu arayın...
insan acıyla beslenir miydi , hiç?
 


İnstagtam :aysegul_alyuz
Facebook :ayşegül alyüz 
Ask.fm : @aysegul_alyz