Bir kadın düşünün; mavi bulutların günün bitmesine üzülüp hüzünlerek içlerine kapanmasıyla, yaprakların arasından süzülüp sıcak bir esintiyle çökmesiyle kararan karanlıktan daha da siyah...
Bir kadın düşünün yaşlanınca saçlarının arasındaki beyaz telleri umursamayacak, yüzündeki çizgileri yaşanmışlıkları gösterircesine gizlemeyecek...
Bir kadın düşünün sevecek ama sevilmeyecek sevdiği kadar...
Bir kadın düşünün dolabında tek bir renkli giysisi olmayan, bir kadın düşünün satırların arasında kendini anlatan, hayatı yazmak olan...
İşte o kadın benim, kitaplara şarkı yazan..