Baran Çetin

Kimseyi mumla aramayın çünkü görülmesi gereken ışığıyla parlar.'

Oldum olası sevmemiştim ben Ocak ayını bide sen eklenmiştin işte.. Ne yapsaydım bütün gülüşlerimi, çocukluğumu benden çalan bi kış gününü sevemezdim ya.. ilk günden beri zamanla alışırsın dediler. Ben mi beceremiyorum? Güzel bir haber duyduğumda, kötü bir an yaşadığımda,

Merhamet, seni vuran eli tutup kaldırmak değilse, ağlayan bir yüzü okşamak da değilse, iyi insan mı oluyorsunuz? Ben gülerken kahkaha attığınızda dost, ben ayaktayken koluma girdiğinizde kardeş mi oluyorsunuz? Ben ateşken su olmayanın, deniz olduğumda yağmurunu da istemiyorum.

Çok sevmenize deli gibi sevmenize gerek yok.
          Güzel sevin... 

Başını yastığa koyduktan sonra saatlerce kendini sorgula ve anla yazık ettiğin şeyleri. Bazı hataların dönüşü olmadığını. Kırılan bardaktan bahsetmiyorum, harcanan bir ömür var, iki kelimeyle tarif edilemez. Dilinle inkâr ettiğin her şey, vicdanınla boğazın arasında düğümlensin.

Çok komik insanlar var mesela.
          Sizden giden ve hiçbir şey olmamış gibi sessizce gelen.. 
          Karakterinize saygı duyuyorum ama gittiğiniz yerde kalsaydınınz ya da gelme sebebinizi açıklasaydınız..

Kimseyi mumla aramayın çünkü görülmesi gereken ışığıyla parlar.'

Huzuru yanlış yerde aramak dünyanın cehennem odunudur.

Vazgeçmiş gibi konuşuyorsun kelimelerin "özlüyorum" anlamı verirken...

“Açıkçası bu saatten sonra kendini yetiştirmeyi becerememiş, ne istediği de ne yaptığı da belli olmayan ve çıkarlarını düşünerek hareket eden hiçbir insanla uğraşamam.”