Kelimeler yalnızca beni sınırlayacak ve küçültecek...


Bir delinin rüyasına benzer gerçekler. Rüya sırasında hepimiz deliyizdir. Fakat o, uyku ruhuna hakim değilken de geceyi gününe taşır.
 
Madde, zihin ve enerji;  evren bundan oluşuyor.

Zihnimdekiler, maddeyle karşılaşıyor. Bir uyumsuzluk, onu ben şekillendirebilir ve sınıflandırabilirim! Bir savaş başlıyor içimde; madde, zihin ve sonucunda gerçeklik kavramı...

Ve reddediyorum! Her şey benim zihnimdekilerden ibaret, tüm dünya. Ben gözlerimi kapatıyorum ve işte tüm ışıkları söndürdüm!

Bir su damlası olduğumda yok mu olmuş oluyorum? Öldüğümde, evrenle olan savaşıma bir son verip, onunla bütünleşmiş olacağım. 

Fakat hayır! Önce bütün olmalıyım, bilince varmış, Tanrı'ya ulaşmış olmalıyım.

Bu kadar değersiz olmama rağmen,  Tanrı'yı görmek mümkün. Ah, kızma hemen... O'nu istersen sen de duyabilir ve görebilirsin.

Şimdi kendine iyice bir bak. İçinde Tanrı'ya ait ne çok şey var, değil mi? O'nu neden tanımadığın bir adamın hayalindeki yerde arıyorsun ki? Size yol gösterdiği için mi? Fakat bunlar, o adamın zihninin ürünü, senin değil.
Hadi, Tanrı'yı hissetmek zor değil aslında.

Göremiyor musun?

Sadece sen gerçeksin. Her şey sensin.

Bunlar da benim zihnimin bir ürünü...