Sert yüzlü insanların pamuk gibi kalpleri olur, herkesin duyğusal olduğu bir an gelir ve başlar yazmaya elinde kara kalem, temiz bi sayfanın içinde nekadar kirli geçmişler varsa onları sığdırmaya çalışırken halen onun güzel yönlerini hayal eder insan, yüzünün her ayrıntısını beynine kazımışındır ama, o eliyle yüzünü kapattığı için bazı ayrıntıları kaçırmış olunabilir.bu nefrete dönüşemez, ama kış mevsiminden daha soğuk bir gecede yakılan sigaranın dumanı gibi gereksizce kaybolup gidebilir...