Bilinmiyor

Kahraman değilim, siz değilim.
          Bırakın ben olayım.
          En çok kendim olunca mutluyum.
          Gülebilirim, ağlayabilirim, kendim olabilirim...

Yok mu bensiz bir yer, zindanları mumla arar oldum...
          

Yakıp yıkamadığım bir şehir bu.
          Tek deryası gözlerin olan bir şehir...
          Sensiz sevemediğim Ankara,
          Beni sevmeyen bir Ankara...

Yazık bana, değil mi bana.... 
          Beklersin ya bir şeyleri, çok daha...
          Kesinlik yoktur ya ama kesin kötü olur...
          Sen teksin kendine yetmelisin, yetemezsin...
          Belki yenersin ancak kesin yenilirsin...
          Düşmek kalkmak içindi hani, tekmelerden kalkamazsın...
          Biz biriz dersin, yine teksin...
          Tekmeleri tek tek -tek- yersin...
          Şerefli yenilmek vardır da sen ezilensin..
          Anla artık,  sen böylesin.....