"කන්න බොන්න දීලා,උගන්නලා,අදින්න පලදින්න අරං දීලා ලමයට යුතුකම් වගකීම් විතරක් ඉෂ්ට කරන එකට විතරක් නෙවෙයි දෙමව්පියො ඉන්නෙ....දරුවොන්ට අවධානෙ දෙන එක,දරුවොන්ට ආදරේ කරන එක,දරුවොන්ගෙ මානසික පීඩන අවම කරන එකත් දෙමව්පියන්ගෙන් ඉෂ්ට වෙන්නම ඕනි දේවල්....ඒක හුඟක් අම්මලා අප්පච්චිලා තේරුම් නොගෙන ඉන්න එකයි ගැටලුව!!!
අනික ලමයි දෙමව්පියන්ව විශ්වාස කරලා කියන සමහර දේවල් දෙමව්පියො එයාලගෙ වාසියට ගන්න අවස්ථා හුඟක් තියෙනවා....ලමයා එක්ක කරන වාදයේදි ලමයව පරද්දන්න ලමයගෙ අර දුර්වලම තැනට පහර දෙනවා! ලමයාට දැනෙන හැඟීම මොකද්ද? එයා ඉදිරියට මූණ දෙන්නෙ කොහොමද? හිතන්නෑ! ඒ වගේමයි ගේ ඇතුලෙදි අම්මගෙන් දරුවට අසාධාරණයක් උනොත් අප්පච්චි ඉන්නෙ කට පියාගෙන.අප්පච්චිගෙන් අසාධාරණයක් උනොත් අම්මා ඉන්නෙ කට පියාගෙන.දරුවා තනියම පීඩා විදිද්දි එයාලා එයාලා හිනා වෙවී සතුටින් ඉන්නවා! ඒත් එයාලා තමා නිවැරදි හැම අතින්ම!
යුතුකම් වගකීම් විතරක් ඉෂ්ට කරලා අපි හැමදෙම දරුවා වෙනුවෙන් කලා කියලා හිතන් උන්න දෙමව්පියො අන්තිමේදි සමාජෙට බිහි කරන්නෙ මානසික පීඩනෙන් වේදනා විඳින දරුවෙක්ව....මානසික අවපීඩනය කර පින්නගෙන ඉන්න දරුවෙක්ව....තමන්ගෙ ප්‍රශ්න කාටවත්ම කියන්න බය වෙලා හිත ඇතුලෙ හංගන් ඉන්න දරුවෙක්ව....හැමෝම තමන්ට රිද්දයි කියලා බයේ ඉන්න දරුවෙක්ව.
කෙටියෙන්ම කිව්වොත් උගත් බුද්ධිමත් මානසික ලෙඩෙක්ව!!!!
අන්තිමට දරුවා හදිසි වෙලා වැරදි තීරණයක් ගත්තොත් කියන්නෙ,
'අපි හැමදේමත් කරලා මේ දරුවා ඇයි මෙහෙම දෙයක් කරගත්තෙ? අපි මොනාගෙන් අඩුවක් කලාටද?'
මම එහෙම පීඩනේකින් හිටියට කමක් නෑ.....කවදාවත් මම මගෙ දරුවන්ට එහෙම කරන්නෑ....මම මේ ලෝකෙ ඉන්න හොඳම කෙනා වෙනවා එයාලට....එයාලගෙ ජීවිතේ මගෙ වගේ අඳුරෙන් පුරවන්නැතුව,ලමා කාලෙ ඉදන්ම එයාලගෙ ජීවිත ආලෝකෙන් පුරෝනවා!"
#ඉදිරියට
