Chi Chi Chan

Selam?
          
          Aslında bu satırları yazarken çok garip hissediyorum, en son sanırım 2018-2019 yıllarında girmiştim hesabıma. Hoş artık nedense benim hesabım gibi gelmiyor...
          
          Öncelikle herkese merhaba, bendeniz Chi. Buraya ne yazmam gerektiğini bilmiyorum aslında neden geldiğimi de, çünkü çok uzun bir süredir hala kendime gelmeye çalışıyorum ve burası bana eskileri hatırlatıyor.
          
          Güzel oldukları kadar acı verici bir eski...
          
          Neyse, diyeceğim şeyi şuanlık kafamda tamamen toparlamak istiyorum, ondan sonra belki son bir veda yada son bir başlangıç yaparak gitmek. Umarım güzel bir şeyler olur artık 

Yaa donmeyecek misin

Ah!Keşke burda olsan..

sevgili okurlar, sevgili yazarlar
          uzun zamandır aklımda bazı düşünceler vardı, lakin bunları kelimelere dökemediğim gibi yaşamak konusunda da tam bir hayal kırıklığıydım. Beni tanıyan yada tanımak isteyen ve bunun sonuçunda bir kaç parçada olsa beni tanımış olan kişilere ilk olarak teşekkür etmek istiyorum, ikinci olarak ise ufak bir özür. Bölüm bekleyen, yanımda olan ve bu yazma sürecinde bana hep destek olan arkadaşlarıma şimdiden teşekkür ederim.
          
          ben yazarınız, dostunuz ve bir arkadaşınız olarak ne yazık ki wattpad hesabımı bırakıyorum. Her insan zorlu bir süreçten geçer ve kimi zaman bu süreç tahmin ettiğinden daha uzun sürer. Benimde öyle oldu, tahmin ettiğimden hatta beklemediğim bir şekilde bu süreç uzadı ve ne yazık ki bu süreçte buraya gelebileceğimi sanmıyorum.
          
          Şimdiye kadar bana destek olduğunuz için, yardım ettiğiniz için, bir sırdaş, bir dost olduğunuz için teşekkür ederim.
          
          ben Chi-Chan olarak size bir veda etmek istedim.
          
          Her birinizi seviyorum ve her biriniz benim için özelsiniz. Dilerim ki hayatınız mutlu ve kolay geçer. Ama kolay geçmese bile vaz geçmeyin.
          
          sizi seviyorum: SEVGİLERLE MİNİK BAŞ BELANIZ CHİ

Biri bana shizaya gibi shipler önerebilir mi?

Rüyamda grupta sizinle konuşuyordum 
          Ne çok özledim be ;-;
          Nasılsın :')

Bazen pes etmek, bazen de vaz geçmek gerekir. Çünkü yaptığın yanlışlar ne kadar yorucuysa bir o kadarda kırıcıdır. Zor olan unutmak yada unutmamak  değildir. Zor olan yanlış kişilere gerektiğinden fazla güvenmek ve onları kalbinin baş tacı yapmak demektir.
          
          bu durumda pes eden yada vaz geçen birini suçlamak ne kadar doğru olur?

Bir sürü hikaye görüyorum pp de :')
          Angst mı değil mi bilmiyorum 
          Angst sa okumayacam dkdkdkdk
          Kaldıramam :')
          Hangileri Angst söyler misin Chi :3 ???
          

10.01.2019 21.17 Hoşcakal Miniğim...

*Bu anlamlı bir cenaze törenidir...*
          
          Küçük bir kıza ait.
          
          Üzerinde sallandığı salıncakta tabutudur.
          
          Gece ise şahidi.
          
          Uzun siyah saçları vardı kızın, geceyle eş anlamlı.
          
          Büyük mavi gözleri, gökyüzüne bakardı. Hasret kalacakmış gibi.
          
          Küçük dolgun dudakları pembeye boyanmış, yüzündeki makyajı ağlamaktan akmış.
          
          Ve şimdi bomboş bakıyor, donuk gözleri semaya kayıyor.
          
          Parlayan yıldızları izliyor.
          
          Yine de kurtulmak için yalvarmıyor, sadece susuyor. Büyük bir yemin etmişçesine.
          
          Gözleri duygusuz bakıyor, ruhu soyutlanış gibi bedeninden hareket etmiyor.
          
          Sadece sallanıyor, yıldızların parıltısına eşlik ederek.
          
          Minik elleri zincirleri sıkı sıkı tutuyor, ılık olan meltem saçlarını okşuyor.
          
          Ayakları bağımsızca sallanıyor, her bir harekette.
          
          Ve minik taşlarla süslenmiş tapuklu ayakkabıları ortaya çıkıyor.
          
          Yüzünü buruşturmak, haykırmak istiyor ama hissedemiyor. 
          
          Aklına geliyor sonra, yetişmesi gereken bir kıyamet var. 
          
          Farkına varılırsa yokluğu, azarlanıp dövülerek.
          
          Narin olan o minik bedende yeni izler ortaya çıkacak.
          
          Küçük kız, kirlenmeye hazırlanmış bedeninde yeni kir iz daha istemedi.
          
          Zarifçe iniyor sallandığı salıncaktan, istemeyerek de olsa.
          
          Kendine bol gelen gelinliği düzeliyor beceriksizce, yüzünü siliyor.
          
          Parkın demir kapısına geldiğinde, arkasına bakıyor umutsuzca.
          
          Ve şimdi gülümsüyor minik.
          
          Yanlış anlaşılmasın. Ne yüzü gülüyor, nede gözleri. Yada ruhu.
          
          Sadece dudakları istemsizce seğiriyor.
          
          Gözlerine yansıyan karanlık park buna sebep.
          
          Veda ediyor minik kız.
          
          Coçukuğuna olan özlemimi köreltiyor kız.
          
          Ardına dönüyor.
          
          Renkli ışıkların, sesli müziklerin olduğu düğününe gidiyor.
          
          Minik elleri belindeki kırmızı kuşakta.
          
          Cocukluğu gelinliğe kurban gidiyor kızın.
          
          Bu merasim son vedaydı.
          
          Öldürülen ve hiçe sayılan cocukluğuna.
          
          Ve yıldızlar ve gökyüzü şahidim olsun.
          
          BU BİR CENAZE TÖRENİ...