birleşince kısa devre yapan parmak uçlarımız öldü önce. sonra yeşil öldü benim için, sonra kahverengi. sonra ilk öpüştüğümüz yeri kalbinden bıçakladılar. on iki yıl geçti, susmak ne kısaymış. sen, "böyle ne güzel sonsuza kadar susalım," diyorsun. sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim, bunu da biliyorsun.