DamlaKaraas

Arkadaşlar merhaba.
          	
          	Ben hikayenin son düzlüğündeyim. Final için olan son düzlükte değil, ara final için olan son düzlükte... 
          	
          	Ve bu yazdığım bölümlerin her birine, ayrı ayrı kalbimi bıraktım. 
          	
          	Şimdi çoğunuz bana kızıyorsunuz biliyorum, belki de beklemeyi çoktan bıraktınız bunun için üzgünüm ama hala bekleyen okurlarım için, küçük bir açıklama yapacağım. 
          	
          	Bu panoyu sık sık takip eden okurlarım, aslında benim neden bölüm atıp tekrar köşeme çekildiğimi az çok biliyor.
          	
          	Belki bana hak veriyor, belki bana onlar da kızıyor haklı olarak çünkü ben pire için yorgan yakıp, uzun zamandır bekleyen sizlere haksızlık yapmış gibi görünüyorum. 
          	
          	Bu hepinizin gördüğü kısım... Bir de görmediğiniz bir özel hayatım, girmek üzere olduğum çok önemli sınavlarım ve kendi içimde yaşayıp da bir türlü aşamadığım bir özgüvensizlik problemim var. 
          	
          	Diğer sorunlarım buradan bağımsız ama bu aşamadığım özgüvensizlik problemim, burada yaşadıklarımın tam olarak ana nedeni.
          	
          	Bölümü atmayı son güne bırakmam, tam bölümü atacakken yazdıklarımın hiçbirinin güzel olmadığına kendimi inandırıp bölümü içime sinmeye sinmeye yarım atmam( ki bence o haliyle de atsaydım sevecektiniz).
          	
          	Hal böyleyken, bölüm çok güzel, her şey süper diyen okurlarımın sonrasında belki bilmeden beni bu kaygılarımdan vurması, beni fazlasıyla kırdı. 
          	
          	(Orada beni kıran daha çok ayrıntı vardı fakat şimdi uzun uzun yazmanın bir önemi kalmadı.)
          	
          	Sonrasında girdiğim ruh hali ise açık, kabuğuma çekilmeliyim. Bu ruh haliyle ortalarda dolaşıp, insanları da kendimi de daha fazla germemeliyim. 
          	
          	Çünkü emin olamıyorum. Yazdıklarım sanki dünyanın en saçma şeyi ve her bölümü silip silip tekrar yazmaktan inanın artık beynim uğulduyor. 
          	
          	Bunun bir rahatsızlık olduğunu çok kısa süre önce anladım ve artık bunu aşmak için yardım alıyorum.
          	
          	Çünkü sanmayın ki sadece burada böyleyim, bu özel hayatımı da çok kötü bir şekilde etkiliyor ve bu kabuğuma çekilme halimi günlük hayatta da yaşıyorum.

HostageandBellyache

@DamlaKaraas nerdesin be damla neredesin çok merak ettim seni
• Reply

Birokur20

@DamlaKaraas gel artık yazarım seni özledik zehrayı Murat’ı özledik
• Reply

nalan2016

@DamlaKaraas
• Reply

damlavelen

https://www.wattpad.com/story/375160046?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=share_writing&wp_page=create&wp_uname=damlavelen
          Lotus çiçeği 
          
          Botan  , soy kesen lakaplı acımasız mardinin büyük karaaslanlı  aşiretinin gelecek Ağası. 
          İlk görüşte aşık olduğu kıza aşkını itiraf  edeceği gün  saatlerce beklemesine rağmen sevdiği kız  gelmez .  Saatler sonra sevdiği kızın başka bir adamla kaçtığını duyar .  Yıllarca onu  arar bulduğundada kaçtığı adamla mutlu olduğunu sanar.  Yıllarca sevdiği kızı içi yana yana uzaktan izler . Ona göre imkansız olsada aşık olduğu kızı unutamaz . Yıllar sonra sevdiği kızı bir uçurumun kenarında intihar edeceği sırada kurtarır. Botan yıllardır sevdiği kızın kaçmadığını babası tarafından satıldığını öğrenir. 
          
          Meyra , onu tek koruyan dedesinin öldüğü günün diğer günü babası onu zalim bir ağaya satar . Yıllarca insanlara mutlu olduğunu zorla göstersede  ağa  kocası tarafından işkencelere maruz kalıyordur. Dayanamayıp evden kaçıp intihar edeceği sırada, yıllardır görmediği ve ağa olduğunu bilmediği aşık olduğu adamla karşılaşır. Sevdiği adamın soy kesen botan Ağa olduğunu bilmiyordur.  Sevdigi adamdan  şiddet ve mağdur olan kadınlara yardım eden botan ağanın  onu koruyup kurtaracağı söyleyip  onu botan ağanın konağına götürmesini ister

HeliosMinerva

Bence bir kitap finali yapmadan 3-4 yıl ara vermek burada okuyan insanlara büyük ayıp. Bırakmak istersen duyurabilirsin. Ama çoğu insan senin sağlığından şüpheleniyor lütfen görürsen yorumlarda geri dönüş yap en azından net cevap alalım

sena_ucar2

Wattpad de ilk lise 1 deyken başlamıştım şimdi 19 yaşındayım ve bu platforma girip ilk okuduğum kitap Zehraydi . Bu kitabı okuduğumda Wattpad e insanların neden bu kadar ön yargıları olduklarını anlamamıştım çünkü bu kitaptaki tek eksik elime alıp sayfaları çeviremememdi. Bir ara yazarın geri dönüp 1 bölüm attığını ve artık kendini toparlayıp yavaş yavaş bölüm atacağını söylediğini hatırlıyorum ama o attığı 1 bölümden beri yazar hala yok çoğumuzun tek düşüncesi umarız başına birsey gelmemiştir.  Yaşayıp yarım bırakılan hayatlar gibi yazılıp yarım bırakılan kitaplarda beni çok üzüyor açıkçası .Neyse bakalım buralardayız hala.

GulizarAltug

@ sena_ucar2   acikcasi yazarin  yasadigindan supheliyim kac yil oldu  gelmedi  o kadar insan yaziyor burda yașasaydi kayitsiz kalamazdi diye düşünüyorum   umarim yasiyordur ama acikcasi pek ümidim  yok
• Reply

GulizarAltug

@ sena_ucar2  o donem yazarla mesajlasmistik ve 10 12 bölüm  kadar  yazdigi bolumler vardi final yapip hepsini oyle paylascam demişti  bana ama gitti bir dahada gelmedi
• Reply