Darky_Personen

Cześć. nie wiem czy ktokolwiek to przeczyta, ani czy kogokolwiek będzie to obchodzić. Ale sama chciałabym to usłyszeć. Nie bójcie się popełniać błędów i próbować nowych rzeczy. Ale przede wszystkim pamiętajcie że jak macie jakieś marzenie, pomysł to dążcie do jego spełnienia. większość ludzi nigdy nawet nie zaczyna, bądź odpuszcza na początku, przy pierwszej trudności. Większości swoich celów nie dostaniemy listem poleconym, nikt nie zapuka do naszych drzwi z inicjatywą. Będzie trudno, nawet bardzo trudno. i może z czasem okaże się ze to wcale nie było wasze marzenie i zmienicie aspiracje. ale nigdy nie poddawajcie się bo myślicie ze nie dacie rady, ze jesteście za słabi, zbyt głupi. Nie sabotujcie siebie.
          	
          	Mam nadzieję że u Was jest wszystko w porządku, trzymam za Was kciuki

MyLoveStucky

@Darky_Personen Zawsze jest ktoś, kto przeczyta i komu zależy na drugim człowieku. Ufam, że się nie poddajesz dokładnie tak jak piszesz. Trzymaj się.
Reply

Darky_Personen

Cześć. nie wiem czy ktokolwiek to przeczyta, ani czy kogokolwiek będzie to obchodzić. Ale sama chciałabym to usłyszeć. Nie bójcie się popełniać błędów i próbować nowych rzeczy. Ale przede wszystkim pamiętajcie że jak macie jakieś marzenie, pomysł to dążcie do jego spełnienia. większość ludzi nigdy nawet nie zaczyna, bądź odpuszcza na początku, przy pierwszej trudności. Większości swoich celów nie dostaniemy listem poleconym, nikt nie zapuka do naszych drzwi z inicjatywą. Będzie trudno, nawet bardzo trudno. i może z czasem okaże się ze to wcale nie było wasze marzenie i zmienicie aspiracje. ale nigdy nie poddawajcie się bo myślicie ze nie dacie rady, ze jesteście za słabi, zbyt głupi. Nie sabotujcie siebie.
          
          Mam nadzieję że u Was jest wszystko w porządku, trzymam za Was kciuki

MyLoveStucky

@Darky_Personen Zawsze jest ktoś, kto przeczyta i komu zależy na drugim człowieku. Ufam, że się nie poddajesz dokładnie tak jak piszesz. Trzymaj się.
Reply

Darky_Personen

"Łowca myśli"
          
          Chciałabym móc minąć się 
          Z jeszcze jednym "my" 
          Zawierzając wiarę w milimetrową drogę 
          Łączącą serca nasze w jeden przetarty szlak
          
          Chciałabym móc zmierzyć 
          Każde swoje najgłębsze pragnienie
          I zbudować z nich centymetrową cytadelę
          Straconych mądrości
          
          Chciałabym móc skoczyć 
          Bez wahania 
          W metrową kałużę rozpaczy
          Wycierając buty w trawiaste rzęsy samotności
          
          Chciałabym móc obwiązać 
          kilometry przyszłości 
          nicią trwalszą niż niejedna myśl
          niepozwalającą mi na spokojne dryfowanie 
          w krainie koszmarów Fobetora
          
          Chciałabym móc zetrzeć 
          z opuszków palców 
          Popiół ślepej wiary
          Oddzielić ziarenka goryczy
          Od kwaśnego smaku szczęścia
          
          Chciałabym móc wyciąć 
          Twoje wspomnienie
          Od którego umysł nie może uciec
          I zapomnieć zapach bratków 
          Od lat zalegających w płucach.
          
          Chciałabym móc zanurzyć się 
          w tlenku wodoru 
          I wpuścić maleńkie kropelki w nozdrza,
          Łapiąc oddech niespełnionych snów
          Zastygając w bezruchu przewiniętej chwili
          
          Chciałabym móc wpaść 
          do ciemnej toni
          Dawno zapomnianych przez ludzkość sekretów
          Powolutku je odkrywając,
          Lecz serce uparcie ciągnie mnie ku dnu
          
          Reminiscencji gdy pomyliłam się 
          O tonę
          Startych uśmiechów
          O, tonę
          ja
          t o n ę

Darky_Personen

Pod łagodnym spojrzeniem pełnym zwątpienia,
          Z krzywym uśmiechem cofając ręce,
          Zgubiłam obietnicę naszego odkupienia.
          Zapomniałam gdzie leży moje miejsce.
          
          Nic szlachetnego nie ma w miłości, 
          Mrugnięciem zatapia motyle marzenia.
          Rozgrzanym językiem pomiędzy wargami,
          Smakuje z ciała wyrzuty sumienia.
          
          Próbuję udawać że nic się nie stało,
          Odganiam spojrzenia zdrętwiałym palcem.
          Gdy cmentarne dzwony wybiją północ,
          Łza wsiąknie w ziemię nad Twoim sercem.
          
          

moth_laidre_

@ Darky_Personen  Uwielbiam!
Reply

moth_laidre_

OMG. Are you back?! I almost uninstalled wattpad but then I saw you OMG. Really good to see you
          

moth_laidre_

@ moth_laidre_  Rozumiem co masz na myśli. Czuję się podobnie. W życiu ostatnio poczułam więcej miejsca na oddech. I choć są bardzo ciężkie dni znajduję cichą inspiracje już nie tylko w najczarniejszych demonach. Nie mniej cieszę się że cię zobaczyłem. Przywiazałom się do twojej twórczości a zarazem do części duszy którą w nią wlewasz. Mam nadzieję że u Ciebie wszystko w porządku 
Reply

Darky_Personen

@moth_laidre_  nie do końca, zbyt wiele nie zostało już na tej aplikacji, to znaczy wspomnienia są... Po prostu są, ah ciężko to wytłumaczyć. Jakoś nie mam już tej *iskry* do pisania. Często odinstalowuję wattpada, potem gdy odczuwam w życiu dziwną pustkę to instaluje go z powrotem, by po godzinie odinstalować go znowu, mm, a co u Ciebie? Dawno nie miałam przyjemności czytać Twoich Haiku
Reply

Darky_Personen

Żyjemy w świecie "łatwego życia, prostej komunikacji, braku barier"
          
          Żyjemy w świecie, w którym przerażająca wieczność  przyćmiewa obojętną nicość 
          
          Gdzie "sny o potędze" są ważniejsze od uczuć drugiej osoby
          
          I kiedy wydaje nam się, że wiemy wszystko, uświadamiamy sobie, iż jedną prawdą poznaną przez nas do tej pory są niespełnione oczekiwania
          
          Wobec nas, ludzi dookoła, przyszłości 
          
          Spieszymy się i w tym pędzie zapominamy o prostocie życia, lub jego iluzji
          
          Widzimy tylko to, co chcemy widzieć
          
          Dbajcie o siebie

swiatowa

podpisuję się wszystkimi kończynami pod tym, dbaj o siebie również x
Reply

pijany_bard_litewski

dziekuje za to<33
Reply

Darky_Personen

Dlaczego niebo jest niebieskie? A raczej dlaczego nanometry w ludzkich oczach zniekształcają jego purpurową barwę w mętną otchłań lazuru? Aby morza i oceany nie czuły się samotne w swej odmienności?
          
          Aby zniekształcać już i tak zakłamaną rzeczywistość, pozwalając nam na wiarę w kłamstwa? 
          
          Może to wada. Lub przypadek.
          
          Galaktyki są czarno-białe, a jednak przedstawiane są w postaci eksplozji kolorów, niemal orgazmicznej, przykuwającej spojrzenie na Fałsz.
          
          A może zostaliśmy stworzeni po to, by podziwiać Zakłamanie?
          
          By wierzyć w puste obietnice 
          
          By posmakować goryczy zakazanego owocu i zanurzyć się w złamanych obietnicach
          
          By kochać
          
          
          Ale nie zapomnieć 

rexxstoner

@Darky_Personen  ooo z przyjemnością! co prawda ja n znam się na poezji w ogólnym tego słowa znaczeniu w takim stopniu jak ty i z pewnością nie będę potrafił tak ładnie się wyrazić o tak prostych i na ogół nieznacznych rzeczach jak zrobiłaś to powyżej, ale chyba rozmowę utrzymać potrafię ☠️ 
            i również życzę miłego wieczorku!! 
Reply

Darky_Personen

@rexxstoner  dziękuję. Jeżeli kiedykolwiek będziesz chciał porozmawiać o sprawach ważnych, tych mniej istotnych lub podyskutować o myślach chmur - zawsze jestem chętna by poznawać nowe perspektywy! dzięki jeszcze raz, i miłego wieczoru 
Reply

rexxstoner

@Darky_Personen  chciałem jakoś ładnie to zinterpretować i się tym z tb podzielić ale jestem dość mierny w tych sprawach   dlatego powiem tylko, że naprawdę ładnie ubierasz swoje myśli w słowa i mega podobają mi się twoje utwory i zdecydowanie bardziej wolę czytać poezję tego typu niż te kloce, które serwują w szkołach <33
Reply

Darky_Personen

Pałac światła zarysowany cieniem ciszy
          Leży na ścieżce potłuczonych wspomnień
          Gdzie noc przysięga miłość gwiazdom
          A Ty nie słyszysz
          
          Ogród nadziei spowity przez mrok
          Wabi zapachem drżących wiśni
          Gdzie płatki kwiatów rozdziela wiatr
          A Ty odwracasz wzrok
          
          Jezioro marzeń otoczone kryształem
          Chroni sny przed wynurzeniem
          Gdzie topię się w złamanej obietnicy
          Mówisz - Nie tego chciałem 

Darky_Personen

@MeryPery234_  dziękuję! Nigdy nie zastanawiałam się nad kontekstem Alladyna pisząc ten "twór", jednak... to właśnie jest piękne w interpretacjach, dziękuję. (Wiersz powstał bo próbowałam ubrać w słowa swoje uczucia do pewnej osoby)
Reply

MeryPery234_

@Darky_Personen  mam wrażenie,  że to coś w stylu Alladyna. W sensie życzył sobie dobrego, spokojnego życia, ale coś poszło nie tak i teraz chciałby, nie wiem, znów być szczęśliwy 
            Podoba mi się generalnie 
Reply

Darky_Personen

Tell me something I don’t already know
          Something I’ve not heard before
          Something I can’t show
          Sell me, 
          sell me something I cannot forget
          Something that I still regret
          Though I really don’t.
          
          Fill me with the vaguest sense of confidence
          To strip away my ignorance that I can still recall
          And I am doubt and contempt
          I am hope and regret
          And in the end all I am left is wonder
          For did you ever care at all?
          
          The back of my head is a bitter place
          The scenes in my mind that I still replay
          'Cause the ones that will cut are the ones we say
          Just to watch as they burn in the dead of day
          
          And when all is said and is done
          You were the only one
          So bitter sweet on the tip of my my tongue
          But as it is, so it goes
          Goodbye, my love
          
          -koethe