Ruhumun karanlık köşelerini parlatan hikayeler buldum... İnsanlar tanıdım, koyu grimi siyaha bulayan... Bundan memnun halde bırakıp gittiklerinde arkalarında kalan buydu... Benden geriye bu kalmıştı... Ben de bu artık malzemeyle yapabildiğim en iyi işi ortaya çıkardım... 



Gözlerin hayatta büyük bir rolü olduğunu vurgularım hep... Kişiliğin, yaşanmışlığın özetidir. Birine gözleriyle aşık olabilirsiniz, bir bakışıyla nefret edebilirsiniz, rengini çözmeye çalışırken hayatının ortasında bulabilirsiniz kendinizi... 


'Yak sigaranı da dök hayalini kağıda...'


Yazmak... Ne de güzel şey... 
Hayallerini, bilinçaltını birileriyle paylaşmak... Farklı bir dünya yaratıp bir gözlük numarası vermek insanlara... 



Tuhaf ama çatılardan sarkan o uzun buz kütleleri hakkında bile dakikalarca düşünüyorum... 
Uyumaya çalışırken bir yığın cümle doluyor kafama. Saplantılı bir düşünürüm... 

'Ruhum katrandan... Ne kadar su katsam da incelmiyor...'



Deniz Yılmaz