Dulcet_dulcet_07

Kurumuş, düğüm düğüm olan boğazımla gözümden akan yaşın tuzu, damağıma bulanmış halde bakıyorum yanan odun ateşine.Görüşüm bulanık ama acım taptaze yüreğimde duruyor.Yutkunamadım.Geçmedi bu sefer,gitmedi.Kaldı içimde,kor ateşiyle yavaş yavaş yandım tutuştum.Öyle bir yandım ki sesim bile çıkmadı,küle döndüm.Sessizce yok oldum ben,hiçliğe karıştım.Bir "hiç" oldum.Sonra küllerim buldu geri birbirini ve var oldum birden. Bu sefer hiçten "var" oldum. Bu döngü sürüp dururken her seferinde tekrardan doğdum küllerimden yeniden ve yeniden...
          
          01.10
          23.02.2025
          ☆Dulcet☆

Karşılıklı vote yapalim mi?

Yılların tüm derdini sırtlamış bir yaşlının yüzü gibi buruş buruş olan yıpranmış kitabın, ürkek sayfalarına benden önce dokunanlara göre çok hafifçe dokundum,bir nevi okşadım onu.Belki ince bir dokunuş,bir sevgi ona değerli olduğunu tekrar hissettirir gayesiyle yaptığım bu eylem,maalesef o kitaba etki etmedi.İşte o zaman anladım, bazı şeyleri iyi niyetle yapsakta tek başımıza gücümüzün yetmeyeceği şeyler olabilir.Tıpkı artık o kitaba yardım edemeyeceğimiz gibi...
          
          22.38
          12.02.2025
          ☆Dulcet☆

❤

Size güncel olarak yazılmaya devam eden ve kendiminde beğenerek okuma listeme eklediğim yeni bölümler geldikce elimden geldiğince okumaya çalıştığım bir kitabı önermek istiyorum.Okursanız eğer benimle fikrinizi paylaşmayı unutmayın muah sizi seviyorum ve çok öpüyorum ♡ 
          
          https://www.wattpad.com/story/351863465?utm_source=android&utm_medium=link&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=Dulcet_dulcet_07

@Dulcet_dulcet_07 kendine dikkat et 
          Sağlıklı kal.   I purple you

Eski wattyi ve bizi özledim...

@MdinAal ♡

@Dulcet_dulcet_07 hadi inşallah canım

"Çıkar sök artık şu maskeni!"
          
          Dudaklarımın arasındaki sigaranın dumanını dışarıya verirken dudağımın kenarı yukarı kıvrıldı.
          
          Sigaranın dumanı,soğuktan üşümüş küçük,yuvarlak yüze gelirken onu izledim.
          
          Hemen elini burnuna götüreceğini düşünürken o, öylece durmuş kararlı bir ifadeyle siyah irislerini üzerime dikmişti. Yüzümü almak istediği cevap için ısrarla talan ediyordu.
          
          Normalde,dudaklarımın arasındaki zehiri içtiğimde yanımda bile duramayan,içmemem için bana nasihat veren kız,dumana inadından tepki vermemişti.
          
          Yüzüme bir ciddiyet çökerken sigara dalını ağzımdan çekip yere attım ve izmaritin sönmesi için ezdim. 
          
          "İçeri gir,üşüyeceksin" dedim ama sessizce yanımda durmasının yanına bir de çatık kaşları eklenmiş,bakışları keskinleşmişti.
          
          "Sen konuşana kadar hiçbir yere gitmiyorum" diyerek kollarını birbirine kavuşturmasıyla sabır dileyerek yüzümü sıvazladım.
          
          Bu gecenin uzun süreceğinin ve gerçekleri itiraf etmem gerektiğinin bilinciyle sırtımı bulunduğumuz terasın duvara yasladım.
          
          Söylediklerimden sonra her şey değişecekti. Bu yüzden "Emin misin,Laviana?" dedim. 
          
          Gül kurusu dudaklarını hafifçe aralayarak "Evet" dedi ve kaçınılmaz sona ikimize de sürükledi.Ona anlatmaya başlamadan önce zihnimden geçenler şunlardı:
          
          Umuyorum ki kalbindeki evim dediğin bahçenin gülleri, öğreneceklerinle kuruyup son külüne kadar yanarken,benden duymak için verdiğin uğraşın sonucu karşısında kendine çok kızmazsın Laviana'm.
          
          Ama bugün öğreneceksin.
          
          Bazı şeyleri bilmeden yaşamanın daha iyi olacağını...
          
          01.35
          13.12.2024
          ☆Dulcet☆