Hiç beklenmedik zamanda yaşadığın olaydır acı. Onu unutmak yerine her saniye hatırlamak için düşünmektir onu özlem. Yaşananlar gelince akla gülümsemektir sevgi. Seni hergün yerin dibine sokmasına izin verdiğin erkektir sevdiğin. Korkularınına rağmen karanlığa yürümektir cesaret. Kulaklığı takıp camdan dışarı izlemektir yalnızlık. Yalnızlık... Aslında hayatımızın parçası değil midir? Bile bile öldürmek değil midir yalnızlık? Onu kendinle başbaşa bırakmak? PEKİ YA NEDEN? NEDEN HİÇ 'MUTLULUK' YOK BU FANİ DÜNYADA?