Âdemoğlu aç gözünü!
Yeryüzüne kıl, bir nazar!
Gör bu latif çiçekleri!
Hangi kuvvet yapar, bozar?

Bak her çiçek bir naz eder,
Över Hakk'ı, niyaz eder,
Kurtlar, kuşlar, hepsi birden,
Hâlık'ına âvâz eder.

Bu çiçekler bezenirken,
Göğe doğru uzanırken,
İbret alıp özenirken,
Habersizce gelir sefer.

Rengi döner günden güne,
Toprağa dökülür yine,
Bu ibrettir söyleyene,
Hakikati, ârif sezer.

Bu sırları duymalıydın,
Büyüklere uymalıydın,
Dinimizi yaymalıydın,
Gafletlerin neye değer?

Dünyaya gelen gidermiş,
Konanlar bir gün göçermiş,
Ecel şerbeti içermiş,
Her kim, bu mânadan geçer.

Koşanlar bir gün yorulur,
Yapılan işler sorulur,
Kim nettiyse onu bulur,
Hak'tan gelir hayırla şer.