"Sen bakma böyle hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz."

Karanlığın içinde yanan beyaz ışık, ah ne güzel gözükürdü değil mi? Bir çıkış yolu gibi? hadi beni karanlığa sürükle durma ben karanlıktan korkmam. Alışılmış bir karanlık ölüm kadar korkutucu olabilir miydi?

Her katil avını önceden görmez miydi? Peki ya ölüm sen olmadan önce yazılan bir şey ise neden acı olanı bizi seçerdi ki? İzlediğin filmlere okuduğun kitaplara kendisini kaptırıp gerçek dünyadan bağlantısını kesen birini düşünün. Her kitapta aslında kendisi o karakter olan birini düşünün. Canı yandığında yarasına bakmadan gittiği yolda koşmaya devam eden. Belki de ben o okuduğunuz izlediğiniz filmlerden herhangi size gözükmeyen ama oynayan bir karakterim kim bilir, belki sizin dibinizdeyim. 

"Başka biri olmaya çalışmak, kendinizi harcamaktır."




Tumblr~ masumbirkuldumdraculaoldum.tumblr.com 
Snapchat= Gamzeciicekkk