HaNamoonrise
سلام به همگییی~
چند وقت میشه اینجا نبود؟ حتی درست یادم نیست با واتپد کار کنم... حس بدی دارم از اینکه حال و هوای اینجا برام مثل قبلا نیست.
اما خب الان برگشتم با "وصیتنامه"ی عزیزم. ای کاش این بچهی زخم خورده بیشتر توجه میگرفت... شایدم من سرپرست بدی هستم براش؛ اما خب من همینیام که هستم!
وصیتنامه شاید ژانرهای پرطرفدار جنایی، مافیایی، اکشن یا چیزهایی مثل این رو نداشته باشه؛ اما از نظر خودم حقایق نسبتا ترسناکی که میتونه توی زندگی عادی هرفرد اتفاق بیوفته قلب آدم رو بیشتر از هر باند خلافکار یا مافیایی میلرزونه. وصیتنامه سعی کرده احساس دلهره و دلسوزی و طرفداری بیجانب و عشق رو همزمان به دل خواننده بندازه.
این میزان خواننده و ووت حق این بچه نیست)):