Merhaba arkadaşlar. Ben biricik çok sevgili yazarınız (yazar kelimesi kullanmakla ilgili söyleyeceğim tek şey: ilk defa bir şeyler yazmam dışında ben bir sorun göremiyorum). 
Bir Kuğu Hikayesi hakkında biraz konuşayım istedim. Bilenler bilir hikayeyi ilk başta twitter'da yazıyordum. Ortaya çıkışı da hangi bölümün fragmanı pek hatırlamıyorum ama Kerem Ceyda'ya evlenme teklifi ediyor işte o fragman, hatırladınız mı? İşte ben o fragmana çok sinirlendim Ayşe çiçeğime de üzüldüm haliyle bu duygusallık sanatçı kişiliğim ile birleşinjkdjlf şaka şaka ama gerçekten sinirle yazılan bir hikayeydi. Ertesi gün bir kullanıcı bana bir yorum yazdı işte devam etmem konusunda ondan sonrada 2. bölüm geldi.(Eğer sevdiyseniz hikayeyi yatın kalkın ona dua edin) Ben devamını yazdım da ama tık yok kimseden ama istatistiklere bakıyorum okunmuş ayy beğenmediler diyip bıraktım. Sonra dizi final oldu ben boşluğa düştüm. Kendi yazdığım hikayeyi filan okudum dedim "Ne güzel yazmışım be devam edeyim en iyisi" diyip "Beğenen beğenir beğenmeyen de gider zorla tutmuyoruz kimseyi" dedim. Deyiş o deyiş öyle ilerledi gitti. Baktım twitter dan hikaye yazmak olmuyor biride işte yazdı "Ne zaman geçersin wattpad'e" dedim "Geçelim o zaman wattpad'e" Aslında üşengeç ve çok emek-zaman isteyen bir bölüm de okuduğum için korkmuyor değilim buraya gerekli emeği verebilir miyim diye.. Ama sıkıntı yok arkadaş grubum halimi hatrımı değil yeni bölümü sorar oldular. Onları artık takmıyorum ama bak şunu çok samimi söyleyebilirim mesela geçen biri yazdı "Yeni bölüm ne zaman gelir" diye içime dert oldu. Vize haftasındayım yarım bırakmışım amaan unutuldu gitti diye düşünürken o mesajla ödevleri yetiştirmem gerek sınav var ama ben vakit buldukça yazmaya başladım. Normalde kimseden beklentim yok yorum yapılsın çok güzel densin diye ama o mesaj nasıl moral oldu anlatamam. Birinin senin yazdıklarını bekliyor olması biraz bana kendimi hatırlattı. Biraz duygusal biriyim galiba. Neyse size iyi eğlenceler