diasporali_

Sen hep en güzel yaşım, eskimeyenim
          gönlümde filiz filiz dallanıp asla çiçek açmayanım
          Bir daha hiç gelmeyecek olan heveslerim
          Vakitsiz solup gitmiş heyecanım
          Sen kelimeyi ilk söküşü
          Lise sıralarına ismini kazıdığım
          Bilmediğim bir şehrin izbelerinde yitirdiğim
           sabaha karşı bir otogar soğukluğu
          Elimde küllenmiş son izmaritim
          El salladığım en son veda
          Ve sen hep aklımda kalacak en güzel anım..

diasporali_

Ve nihayet ikimiz, kaçtığımız aşkların toplamıyız.
          Sokakta yaralı bir it koşturuyor. İki buluşmadır koluma girmiyorsun ve birkaç milyon yıldır tutmadın ellerimi.
           Benimle çıkmıyorsun bu yolculuğa ve ben sırf bu yüzden yenilebilirim