Hndee1907

SONSUZLUK 
          	
          	Hayat, belki de bir göz açıp kapama kısalığında. Var olduğumuzu bir an hissederken bir anda her şey kaybolabiliyor. Hayatın bu kısalığı kimine acımasızca gelirken kimine de iyilik gibi gelir. Ama herkesin ortak olduğu bir nokta vardır ki kimse yok olmak istemez. Arkasında bir iz bırakmak ister. Bu bir ağaç, okul, hastane, camii, canından bir parça olabilir. Herkesin unutulmazlık iksiri farklıdır. Benimkini sorarsanız, hiç düşünmeden söyleyebilirim. Çünkü bu benim kendi varlığımdan haberdar olduğum yıllardan beri aklımda olan tek şey. Bu dünyadan tamamen kaybolmadan önce bırakacağım o iz tabii ki de bir kitap olacaktır. Evet, zaman acımasız; belki başarılısın,mutlusun ama sonrası?  Boşluk. Unutulmak istenmemek en doğal ihtiyaç biz insanoğlu için. Bunun mümkün olmayacağını söyleyenler elbette vardır. Ben tüm kalbimle sonsuzluğa inanan biriyim. Bir insan hem unutulmaz hem de sonsuz olabilir. Yazdığınız bir kitapla yaşadığınız nesli etkileyebilirsiniz, çok satabilirsiniz, hayranlarınız kapınızdan ayrılmayabilir. Benim için önemli olan siz bu dünyadan göçtükten sonra da aynı heyecanla okunabilecek misiniz? Gelecek nesillere de kendinizi hayran bırakabilecek misiniz? Okuyan birinin hayatında değişiklikler yaratabilecek misiniz? Ya da o kişi kitabın kapağını kapattığında bile günlerce kitapla yaşayabilecek mi? Bu tarifi imkansız bir mutluluk ve başarıdır benim için. İşte böyle zamanlarda ancak sonsuzluktan bahsedilebilir. Yıllarca konuşulacak bir kitaba imza atmak ve insanlara yeni kapılar açmak… Ancak böyle bir zamanda dünyada yaşadığınıza kanıt gösterebilirsiniz, ancak o zaman ben bir zamanlar vardım diyebilirsiniz. Bir yazarın tadabileceği en güzel duygudur. Tek isteğim yıllardır bunun düşlerini kuran bana da bir parça olsun düşmesidir.
          	Hayat kısa dostlar. Solup gitmeden, sonsuza kadar kaybolmadan önce bir an önce harekete geçmek gerekir. Yeni düşünceler, yeni dünyalar, yeni insanlar bizi bekler. Sonsuzda buluşmak üzere...                        24/11/2015

Hndee1907

SONSUZLUK 
          
          Hayat, belki de bir göz açıp kapama kısalığında. Var olduğumuzu bir an hissederken bir anda her şey kaybolabiliyor. Hayatın bu kısalığı kimine acımasızca gelirken kimine de iyilik gibi gelir. Ama herkesin ortak olduğu bir nokta vardır ki kimse yok olmak istemez. Arkasında bir iz bırakmak ister. Bu bir ağaç, okul, hastane, camii, canından bir parça olabilir. Herkesin unutulmazlık iksiri farklıdır. Benimkini sorarsanız, hiç düşünmeden söyleyebilirim. Çünkü bu benim kendi varlığımdan haberdar olduğum yıllardan beri aklımda olan tek şey. Bu dünyadan tamamen kaybolmadan önce bırakacağım o iz tabii ki de bir kitap olacaktır. Evet, zaman acımasız; belki başarılısın,mutlusun ama sonrası?  Boşluk. Unutulmak istenmemek en doğal ihtiyaç biz insanoğlu için. Bunun mümkün olmayacağını söyleyenler elbette vardır. Ben tüm kalbimle sonsuzluğa inanan biriyim. Bir insan hem unutulmaz hem de sonsuz olabilir. Yazdığınız bir kitapla yaşadığınız nesli etkileyebilirsiniz, çok satabilirsiniz, hayranlarınız kapınızdan ayrılmayabilir. Benim için önemli olan siz bu dünyadan göçtükten sonra da aynı heyecanla okunabilecek misiniz? Gelecek nesillere de kendinizi hayran bırakabilecek misiniz? Okuyan birinin hayatında değişiklikler yaratabilecek misiniz? Ya da o kişi kitabın kapağını kapattığında bile günlerce kitapla yaşayabilecek mi? Bu tarifi imkansız bir mutluluk ve başarıdır benim için. İşte böyle zamanlarda ancak sonsuzluktan bahsedilebilir. Yıllarca konuşulacak bir kitaba imza atmak ve insanlara yeni kapılar açmak… Ancak böyle bir zamanda dünyada yaşadığınıza kanıt gösterebilirsiniz, ancak o zaman ben bir zamanlar vardım diyebilirsiniz. Bir yazarın tadabileceği en güzel duygudur. Tek isteğim yıllardır bunun düşlerini kuran bana da bir parça olsun düşmesidir.
          Hayat kısa dostlar. Solup gitmeden, sonsuza kadar kaybolmadan önce bir an önce harekete geçmek gerekir. Yeni düşünceler, yeni dünyalar, yeni insanlar bizi bekler. Sonsuzda buluşmak üzere...                        24/11/2015

Hndee1907

"Bayram... En büyük fırsat bizim için. Hatalarımızın telafisi, sevgimizin dile getirilişi, yaratıcıya olan şükranı belirtmek, birlikte olmak için bir fırsat. Elimizden geldiğince en iyi şekilde bu fırsatı değerlendirmek gerekiyor. Çünkü evinde kapıyı gözleyen milyonlarca insan var. Belki de hiç gelmeyecek birini bekleyenler ya da bekleyecek birisi olmayanlar. Bekleyecek biriniz ya sizi bekleyen biri varsa şanslısınız. Bence bu şansı boşa harcamayın :) "
          Çocukların yüzünün hep güldüğü, kimsenin aç kalmadığı, barış içinde, birlik ve beraberlikle geçireceğimiz nice bayramlara. Mutlu bayramlar... :D

Hndee1907

Uzun bir süre geçti. Yaklaşık  bir aydır bölüm yayınlamadım. Takip eden var mı bilmiyorum ama yine de bir açıklama yapmak istedim. Bölümün gelmeme sebebi evimden ve bilgisayarımdan uzak olmamdı. Tahmin edemeyeceğiniz bir özlemle evime geldim. Hele yazmaktan bahsetmiyorum bile. O kadar özlemişim ki bir şeyler karalamayı. Ama biliyorum ki bu sene istesem de sürekli bir şeyler yazamayacağım. Madem sürekli olmayacak niye yazıyorsun diye soracaksınız. Bunu sadece bir şeyler yazan insanlar anlayabilir. Yazmak bir ihtiyaç gibi belli bir süre sonra onu daha fazla içinizde saklayamıyorsunuz. Birileriyle paylaşmak her yazarın tatmak istediği bir duygu. O yüzden bu yola çıktım. Hikayemde de sıkça belirttiğim gibi okuyan çok olsun ya da olmasın ben yazmaktan vazgeçecek biri değilim çünkü bu benim en büyük hayalim. O yüzden sürekli olmasa da burada hikayeye devam edeceğim ama dediğim gibi öyle haftada bir ya da ayda bir diye söz veremiyorum. Her şeye rağmen hikayeye vakit ayıran herkese teşekkür ederim. Her şey gönlünüzce olsun :)
          
          "Düşmedi mi hala cemre başına?
           Geçmedi mi yağmurun ıslak kokusu?
           Var mısın bu yolda yanı başımda?
           Yasla ruhunu bana kır papatyası."

Hndee1907

Her kalabalık arkadaş,dost,sırdaş değildir. Bazen 1-2 kişi çıkar karşına yüzlerce insandan daha çok yer tutar hayatında. Mutsuz anlarında "Neyin var?" demez, sıkıca sarılır. Çünkü bilir en iyi hissettiren şey yanında olduğunu bilmendir. Bazen sebepsizce gülersin yanında hem de kahkalarla. İşte bu anlar yaşamanın değerini hissetmektir. 
          Hepinizin hayatında böyle insanlar olması dileğiyle... Seviliyorsunuz :)