Katilcivciv15

Kapı eşiğinde bana bakarken çöken gözlerini de unutmayacağım. Hiçbir şeyim olmasa, unutkanlığım olsa da unutmayacağım parem. Sözümü senin için tutmaya devam ediyorum. Her gün.

Karşımda bebek gibi içli içli ağlarken, gözlerinle bana anlattıklarını unutmayacağım. Yine yoktum yanında, sen sırtlandın her şeyi, her şeyim.

Bir bilsen nasıl özlerim.. silinmiyor gözümden yaşam izlerin.

Çok yorgunum ölüm çiçeğim.. bitecek.

Kırgınım sana, bana söylemedin o zaman olanları.. şimdi geçmiş karşıma tek tek hesap soruyor. Gülümseyerek karşılık veriyorum. Özledim diye adını geçiriyorum içimden, dışıma atamadığım pis düşüncelerimle içeride boğuluyor, gözyaşı tüketiyorum. Bir başkası geliyor, nasılsın diyor. Kocaman gülümsüyorum ömür çiçeğim. Sonra aklıma sen geliyorsun, sanki çıkıyormuşsun gibi. "Bu kız nasıl bu kadar neşeli, pozitif olabiliyor..", 
          "Meğer bir halttan haberim yokmuş ki." İçimi de dışımı da gören tek kişisin. Kimsenin görmesini istemediğim yanım, kabullenenimsin. Yalnız bıraktım seni ama yastığın hâlâ yanı başımda. kokunsa, en saklı bahçemde. Herkesten, benden bile gizli.

Çok yaraladı beni söyledikleri. Ama en çokta haklı olmasıydı bana koyan. Ben bu değilim, kendim değilim. Sahteyim, yapmamam gerek. Önünü alamıyorum..

20 dakika kaldı.

Bir de şey var: aklından geçenle, yaptıkları hiçbir zaman aynı olmayan insanlar. Yarın yanına geleceğim güzelim. Sabah, erkenden.

Belirsizlik. Bir başkasında gördüğüm de olan o his.

Yüzümde olan 2 gram güzelliği öldürmüşüm, tüm nurumu çalmışlar benden. Yüzüme bakılmazmış:)