Beni yaktığın külleri birleştirip ev yaptım kendime. İçimde kırdığın parçalardan da vazolar koydum köşelere. Vazoların içinde 'seviyor, sevmiyor' diye öldürdüğüm papatları koydum güzelce. Sensizliği astım az önce duvara, çok yakıştı. Üstüme de üşümemek için bir parça sevgini almaya çalıştım, olmadı. Sağlık olsun derken sigara yaktım, aralarda kaldım. Ölüme bir adım daha attım fark etmeden biraz daha yaklaştım, umursamadım. Yokluğunu karşıma aldım bir duble rakı söyledim, ona ithafen içtim. Sustu, konuşmadı. 

Hayır adam, aklımı kaybetmedim. Aklım gayet yerinde. Ben sanırım senin yakınlarında kalbimi kaybettim.