Kolejna kropla napełnia morze bólu i niezrozumienia. Czy ono kiedyś uschnie? Dopóki płaczę wciąż będzie się rozrastać. Dopóki ludzie wciąż ranią, łzy będą spływać po mojej twarzy. Boję się jutra, martwię się wczorajszym dniem, cierpię dzisiejszym. To pętla, której początek jest taki jak koniec.
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by Kippller
