Pençesi düşük bir ateşin ortasında,
Kanıyor bak neşteri boğazında,
Duyuyor musun?
Saklı, kelimeleri harfsiz çığlıklarında. 
Artık bir ölü olsa da kefeni sırtında,
Son kez açıyor günahla yıkanmış avuçlarını ,
Semanın kör katmanlarında,
Görüyor musun?
Son kez akıtıyor acı kokan damlalarını, 
Tütüzlenmiş hıçkırığı, düğümlenmiş soluğunda. 
Ötenazi dileniyor bozuk dili,
Anlıyor musun?
Eh! Ne de olsa hâlâ;
Kalbi yumruklarını indiriyor göğsüne,
Çırpınıyor kuş gibi belirsiz bir umut peşinde,
Nefesi kesik belki,
Belki yaşıyor gibi ama;
Can çekişiyor beden tabutunun içinde,
Boğazına dolaşmış canından söktüğü ilmekler, 
Boğuluyor benim ruhum,
Biliyor musun?

🍁🍁🍁