Ağustos ayının ikinci kolluğuydu artık.. Ve tam bir İkmal Teğmen Emre Hurşit rüzgarı esti bu gün. Öğlen yemeğinde tavrı inanılmazdı. Bildiğin izdırap makinesi gibiydi. Akşam ki içtima da cabasıydı tabi. Esas mevzu ise Nöbetçi Çavuşlar'la Nöbetçi Amir odasına girerken; "Gelin lan pezevenkler" deyince neye uğradığımızı şaşırdığımız olmuştu. Bozuntuya vermedik tabi. Sonuçta sesi kısık olanlar yine bizlerdik ama yapacak bir şey de yoktu. Tüm Nöbetçi Çavuşlar'ı toplayarak devriyeleri vermeden önce kısa bir konuşma yaptı. Teğmen; "Kusan, bayılan, midesi bulanan adam istemiyorum" derken Nöbetçi Çavuş'un biri söze girerek; Bayılan, hatta kalbi sıkışan biri var deyince bizim Teğmen durur mu? "Lan bayılacak adamın kalbi mi durur, durduysa da kalbi sıkışmasın" deyince soğuk terler boşaldı alnımızdan.. Kalbi sıkışanın da tutanağını tutun deyince gülmemek için zor tutmuştum kendimi.. Teğmen tarafımıza dönüp; "Çavuşlara verilen 5 lira fazlanın hakkını verin" derken bile dalga geçiyordu bizimle ama verdiği ince mesaj da harikaydı doğrusu.