I don't know if this is really my passion or just my habit.

but one thing is for sure, I love writing short stories.

it all started when I am fourth year h.s. student.

late bloomer ba?? haha XD

bigla nalang may idea na pumasok sa isip ko, then inisip ko what if mangyari kaya yung ganung bagay in real life? dun ako nag-start na mag-isip ng prediction what will happen next.

natuwa naman ako dahil in writing stories, I can manipulate the character's life. what's their name, how they gonna handle the situation, whether they will succeed or they will fail, they will have a happy ending or sad ending.

ako yung writer na, hindi masyadong lumalayo sa katotohanan. I don't know why.

gusto ko din yung mahirap i-predict yung next event (for readers), wala, gusto ko lang na ma-shock kayo =)

just like the others, gusto ko rin yung mga happy ending. but not all the time. kasi diba nga, ayoko msyadong lumayo sa katotohanan. so, kapag imposible ng mang yari, di ko na ginagawa.

kapag may story akong naisip, pinaglalaruan (I don't know if tama yung term) ko muna siya sa isip ko. then, may instances na may binabagao ako, may pinapalitan, may tinatanggal o may dinadagdag kapag sinusulat ko na siya sa papel, same with kapag ita-type ko na siya sa laptap. bago ko siya i-post, i read it all over again. ang komplikado ng buhay ko noh!? haha =D

but I'm happy =))

I love every character na nagagawa ko. I smile kapag kinikilig sila, I laugh kapag masaya sila, I cry kapag malungkot sila. yeah! hindi ko maiwasang maging affected sa buhay nila. haha!

it's too long na! I hope one day, makarami na ko ng votes and readers. haha! but actually, kahit konti lang sila, masaya na ko na may nag-aaksaya ng minuto nila para basahin ang gawa ko.

so, thank you to all of you guys!

I love you!

Godbless ^____^