MartynaEndorfina

Zapraszam na podrozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Zapraszam na rozdział❤️

Kochane Endorfinki, w te Święta życzę Wam, byście byli jak Cezary Scone - potrafiący dostrzec w każdym to, co najcenniejsze, nawet jeśli inni widzą tylko to, co na zewnątrz...  
          
          Opanowani jak Aleksander Wesołowski, nawet gdy przy stole siedzi ta jedna wścibska i chcąca wszystko wiedzieć ciotka. 
          Odważni jak Zuza Anioł, gdy przyjdzie czas na śmigusa-dyngusa.  I pełni radości jak Boguś Zieliński, nawet gdy pogoda za oknem nie dopisze.
          
          Niech te Święta będą dla was jak dobra książka - pełne emocji (lecz tylko tych dobrych) i niech każda chwila spędzona z bliskimi będzie jak ulubiony rozdział - do którego chce się wracać. 
          
          Wesołych Świąt Wielkanocnych!❤️❤️❤️

Kochane moje Endorfinki!❤️
          
          Dokładnie rok temu, 14 kwietnia, wstawiłam pierwszy rozdział mojej pierwszej w życiu książki. Byłam pewna że nie będzie to udany debiut, lecz książka miała w sobie mieć - i ma - ważne przesłanie, więc stwierdziłam że jednak ją tutaj opublikuję, a potem zrobię pa pa. 
          Jakie było moje zaskoczenie gdy książka nie tylko dobrze się przyjęła, ale też i była bardzo chwalona. Co więcej po zakończeniu publikacji domagliście się następnej. To dopiero był szok – pozytywny, wzruszający i niezwykle motywujący. 
          
          Dziś mam już za sobą pięć książek, a szósta właśnie powstaje. Nieustannie się rozwijam i szlifuję swój warsztat, żeby was nie zawieść. 
          Moje grono Endorfinek nieustannie się powiększa, a Wasze wsparcie i dobra energia są dla mnie prawdziwym paliwem do dalszego tworzenia. 
          
          Dzięki Wam odkryłam swoją pasję i uwierzyłam, że to, co piszę, naprawdę może mieć znaczenie. Zaczęłam nawet marzyć o wydaniu papierowym… Nie wiem, czy to się uda – ale to nie jest teraz najważniejsze. Najważniejsze jest to, że mam Was. Bo kimże jest autor bez swoich czytelników? Jedynie zwiędłym kwiatem, który nie ma już siły, by rozkwitnąć. - Dlatego proszę nigdy nie pozwólcie, żebym się ususzyła.
          
          Dziękuję, że jesteście i mam ogromną nadzieję, że ten pierwszy rok to dopiero początek naszej wspólnej drogi❤️❤️❤️
          
          Kocham całym serduszkiem, wasza Endorfina❤️