kitabimi okuyan toplam 4-5 insan var onlara da açıklama yapmalí mıydım diye sorgulayamam.. sonuçta yazdığım bir kitabı okuyorsunuz bu beni mutlu ediyor fakat bölümleri geç yazmaktan geçerek bugün hastaneden geldiğim belirtmek istiyorum. Daha geçen güne kadar kendim için emar çektirmeye gittiğim hastaneye babamın kalp krizi geçirmesi üzerine gittim bugün. Tam gözlerimin önünde yaşanan bir olaydı ve hâlâ -ne kadar anılarımız olmayan öylece bir adam gibi gelse de- etkisindeyim.
Ne kadar umrunuzda olur konuşmam bilmiyorum ama en sevmediğiniz insanın bile değerini bilin lütfen. Annem ve babam ayrılık noktasına defalarca kez gelmiş ve hâlâ öyle olan iki birey ama anneme haber verdiğim o zaman içerisinde o kadar hızlı geldi ve kocası için saatlerce ağladığını ben gördüm. Asıl anlatmak istediğim "Allah belanı versin, inşallah ölürsün" dediğiniz insanın ameliyat kapısında "Allah'ım nolur ona birşey olmasın, yaşasın." diyecek duruma gelebiliyorsunuz. Şuan bile bu durumda olan birine göre cok şey yazdığımı düşünüyorum ama aile hayatımı ve babamla olan durumumuzu buraya yazmak istemiyorum...
Sadece o andan itibaren yanından asla ayrılmayan biri olarak gözlerini açtığı anda ağzından çıkan bir sürü kişi arasında tek ismi geçmeyen biri olarak zoruma giden durumlar var. Bu yüzden belki yazmaya devam ederim bölümü ama yine de açıklama yapmak istedim. Uzun zamandır gelmiyor farkındayım yine de onca senenin hatrına günümü gün ediyor gibi görünmekte istemem.
Şimdilik bu kadar neredeyse 2k olmak üzereyiz teşekkür ederim bunun içinde.. Herkese sağlıklı huzurlu bir gece dilerim ne olursa olsun bu dünya da bir saniyenizin bile değerini bilin gün gelir yüzüne bakmadıklarınızın arkasından ağlar duruma gelirsiniz..
