Ben yıllarca kendimi aramış sonra kitaplarda kendini bulmuş bi gezginim. Yüzme bilmediği halde kitaplarda derin okyanuslarda  yüzmüş, aşk ' ı en doruk noktasına kadar kitaplarda yaşamış , roman karakterleriyle  Ağlamış , onlarla gülmüş , karanlıktan korktuğu halde o ürkütücü tipteki karanlık roman karakterlerine aşık olan,  masumluğu  kendine ilke edeninen o siyah ve beyaz arasında kalan kızım . Bulabileceğim en güzel mutluluğu kitaplarda buldum ben . Gerçek hayatdaki aşklar da dostluklar da saçma , yalan geldi bana .. Bende kendimi kitaplarda ki gerçekliğe attım . Her romanda kendimi buldum . Her aynaya bakışımda değişen bir ben gördüm . Belki de kitaplar sayesinde asıl olmam gereken kişi oldum . Cesur değildim ama korkak da sayılmazdım sadece her zaman elimi tutacak bana güç verecek birini aradım . Belki buldum belki hala aramaktayım ? Kim bilir ? .. Kendimi sevmekten korktuğum kadar insanların beni sevmesini istedim . Yalnızlığı her zaman  sevdim ama yanlız kalmaktan da korktum . Lunapark görünce hala deli gibi zıplayan , kitap alınca çığlık atan o minik kızım ben . Kalbim bana sunulan o güzel sevgilerle dolu . En küçük olaya kırılan en küçük olay da mutlu olan en küçük şeye inanan o saf masum kızım ben . Kırıldım bi kaç kere ama küllerimden doğmayıda bildim hep . Seviyorum herseyi , herkesi ama bir o kadar da tiksiniyorum hepinizden . Sanırım gerçekten sevdiğim tek varlık hayvalar . Köpek , kedi ,at ve yunus balığı hayalimdeki en büyük yere sahip . Birde siyah bir motorum olursa benden iyisi yok .Hatalarım  oldu elbet , pişman olmasinda bildim . Sonunda Özür dilemesinide. .  Hayallerimle mutluyum gerçeğe pek de ihtiyacım yok .