MerryyJaneee

პირველ რიგში, გამარჯობა, როგორ ხართ? *-* 
          ზედმეტად მომენატრეთ, ხშირად მინდა აქ ყოფნა, მაგრამ ჩემი დროის სიმწირე ძილისთვისაც ძლივს მყოფნის, არა-თუ წერისთვის. 
          მადლობა მინდა მოგიხადოთ თითოეულს ჩემი ახალი (რა-ღა ახალი, მაგრამ მაინც...) ნაშრომის კითხვისათვის, კომენტარებისა და ყურადღებისათვის. საშინელებაა როცა იმედებს ვერ გიმართლებთ და ასე შუა გზაზე გიტოვებთ დანაპირებს და სწორედ ამაზე მინდოდა საუბარი. არ მინდა მიზეზებად დავიღვარო, მოკლედ ვიტყვი და იმედია გამიგებთ. 
          თითქმის ბოლოში გაყვანილი ფიქციის თავები, რომლებიც დრაფტებში იყო, აპლიკაციამ რატომღაც წასაშლელად გაიმეტა...
          დროის არ ქონის გამო კი ძლივს ვაბამ თავს თითო წინადადება მაინც რომ დავწერო, მაგრამ ესეც იმდენად საშინელება გამოდის, რომ ახლა საკუთარი ხელებით წაშლის გარდა სხვა გზა აღარ მრჩება. 
          
          გულწრფელ და უსაზღვრო მადლობას გიხდით, ბოდიშთან ერთად. 
          
          Under my skin-ს აუცილებლად გავაგრძელებ და ბოლომდე მივიყვან. ვერც კი წარმოიდგენთ თქვენი ჩემგან გაუმართლებელი, მაგრამ მაინც ძვირფასი მოლოდინი როგორ მახარებს. მადლობა მოთმინებისათვის და მიყვარხართ!❤

MerryyJaneee

რ.ე.კ.ო.მ.ე.ნ.დ.ა.ც.ი.ა!
          
          https://my.w.tt/cYS4w61Ej9
          
          იმსახურებს ბევრად მეტმა იცოდეს მისი ლამაზი წერის სტილი და ჩვენც ვიმსახურებთ მის უფრო მეტ შესანიშნავ ნაშრომს!:დდ❤

MerryyJaneee

და, მაშინ, ჰინატამ, მღელვარე გრძნობებით,
          თავისთან იხმო სიკვდილი ძაძებით; 
          სიკვდილი, აღვსილი შავბნელი ზრახვებით,
          და დანგრეული ცხოვრების კადრებით.

MerryyJaneee

@Basomaria ალბათ, ასეც არის^^
Reply