🍷

"Neden mi kötü biriyim?
          Çünkü bana kalbim yokmuş gibi davrandılar.."

Kime yazıyorsun bunları? diyorlar.

Tek başınayız Aden..'

”Büyükler sayılara bayılırlar. Onlara yeni bir arkadaşınızdan bahsettiğinizde gerekli soruları asla sormazlar. "Sesi nasıl?" diye sormazlar mesela. "Hangi oyunları sever?Kelebek koleksiyonu yapıyor mu?" diye sorduklarını asla göremezsiniz. Onlar sadece, "Kaç yaşında? Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası ne kadar kazanıyor?" diye merak ederler. Bunları öğrenince arkaşınızı tanıyabileceklerini sanırlar. Büyüklere, kırmızı tuğlalı, pencerelerinden sardunyalar sarkan, çatısında güvercinlerin uçuştuğu çok güzel bir ev gördüm" derseniz bu evi gözlerinde canlandıramazlar bile. Onların anlayabilmesi için, "Yüz milyonluk bir ev gördüm", demeniz gerekir. İşte o zaman, "Aaa, ne kadar da güzelmiş!" derler.."

"Bazı şeyler hiç geçmiyor.Bazı acılar, bazı yaralar,bazı yaşanmışlıklar..İçinde kalıyor bir yerlerde duruyor.Yer,zaman,mekan ayırt etmeden hep seninle ve canını yakıyor. Ne halden anlama,ne biraz kibarlık var.Biniyor da biniyor acılar tepene..
          Geçmesi gereken o kadar çok şey var ki.Mesela zaman,mesela geçmiş ama dönüp bakıyorsun ne zaman geçmiş ne de 'geçmiş.' Oysa nefes almaya ihtiyacın var; Atmosfere de  taşınsan kar etmiyor, geçmesi gereken 'geçmiş' bir türlü geçmiyor ve düğümleniyor boğazına nefes aldırmıyor.Mutluluk diye bir şey yok bence.Mutlu olduğuna inanmak var.Bir de ümit etmek var. Ve iyi ki var..Yoksa hiç iç açıcı değil 'elimizde kalan dallar' ve onca iyi niyetimize rağmen avucumuzdaki kocaman-kocaman 'sıfırlar' Hani sıfır etkisiz elemandı? Maden öyle; hayatımıza nasıl bu denli etki edip, hayal kırıklığı yaşatıyor günümüzde 'sıfırlananlar'
          Neyse..Gelelim asıl konuya.Üzülebiliriz,kırılabiliriz ama hiçbir zaman yenilgiyi kabul edip; sendelememizi bekleyenleri güldürmeyeceğiz.Anlaştık mı? Duyamadım..Anlaştık mı?"

"Sözümü tutamadığım için beni affet. Canım Füsunum, aşkım, herşeyim. İşte yine yüzyüzeyiz. Sana en başta verdiğim sözü tutamayacağım bitanem. Yanı başında kalamaycağım. Ama beni affedeceğini biliyorum çünkü sen sevdiğini affetmeyi bilirsin. Seni dünyadan çok seviyorum. Hani birlikte okumuştuk küçük prensi, ben sana orda ki tilkiyim diyince sen kızmıştın. Evet ben o tilkiyim. Beni sevginle evcilleştirdin. Ben kaçamaz oldum. Bana beklemeyi öğrettin, bana aşkın yolu yordamını öğrettin. Füsün, sen beni yeniden yarattın. Seni dünyadan çok seviyorum, hayattan çok seviyorum seni. Ama ben yaralıyım birtanem. Güçüm kendime yetmiyor. Güçüm seni kendimden korumaya yetmiyor. Dün seni mutlu etmek için çıktım yola, ben uçarken senin kanatlarını kırdım. Ben mutluluğu bilmiyorum Füsün, korkuyu senin gözlerine gördüğümde anladım. Kendimi gül'e deli gibi aşık olup yapraklarını yiyen kurtçuk gibi hissediyorum. Ben uzağa gidiyorum bitanem. Sevgimin seni acıtmayacağı bir yere. Seni acıtmadan, incitmeden sevebileceğim bir yere. Bana delibal diyorsun ya. Delibalın fazlası zehir Efsunum. Delibal zehir. Bana uzun mu uzun bir aşk yaşattın. Çok mutluyum illaki. Sende mutlu ol, bide beni affet. Şimdi değilse bile bi gün affet. Sayamayacağın kadar öpücük. Yıldızlar kadar öpücük bitanem.."