Jestem pewną nieznajomą,
Która buja gdzieś w obłokach.
Trzyma kartkę poplamioną,
I wciąż pisze to po nocach.

I choć nie znam się na wierszach,
Mogę was zapewnić wielce,
Że postaram się w katuszach,
Zadbać by to miało ręce.

Raz dostałam to pytanie:
,,Co dziwnego robisz w życiu?"
I nie znając odpowiedzi,
Zagubiłam się w fanfiku.

Jak chcieliście, teraz wiecie,
Co znajdziecie tutaj, u mnie.
I z nadzieją, że zostaniecie,
Pójdę się położyć w trumnie.

A kto chce też niech się dowie:
Te historie, to nie ściemy!
Każda z nich się wydarzyła,
Problem w tym, że w mojej głowie.

Bo ja tam byłam,
I wszystko widziałam,
A to co pamiętam,
W tych fanfikach zapisałam.

- Moja niewyspana, lecz dziwnie poetycka dusza -