Kalbimin kefenden yapılma elbisesi takıldı kalp kırıklarına...
Umutlar göğe asıldı, mavi karanlığın lacivert tonuna bıraktı yerini...

Bir hançer saplandı kalbime, ihanet yaraları öldürdü beni. 

Tanrı gökyüzüne asmıştı ölen ruhları, bundandır yeryüzünde mutluluğun olmaması. Kanlar damlıyor her mutluluk kırıntısı üstüne. Mutsuzluk benliği kaplayıp ruhu ayak altına alıyor. Ruhun bedenden vazgeçip terk ediyor dünyayı. Bedenin,ruhun peşinde koşarken bir anda ayağındaki pranga gösteriyor kendini. Bir tüy kopuyor meleğin kanadından, cesedin üzerine uçuruyor rüzgar. O tüy dokunuyor okunmamış sayfalarına. Sayfalar yazılıyor, sayfalar yırtıp atılıyor... ruhunu açtığın sayfa karışıyor rüzgara.

İnstagram hesabım, @bozuksaat26