Naomi__28

მოკლედ, ახალ ფიკზე ვმუშაობ რომელიც დიდი ალბათუმით დეკემბრისთვის ან 2024 ის იანვრისთვის იქნება დასრულებული და მზად დასადებად. 
          
          ამჯერად სრული სერიოზულობით მივუდექი რადგან ჩემთვის მნიშვნელოვანი ფიკია რომელიც გადაწყვეტს მეტად მნიშვნელოვან საკითხს (მერე გეტყვით) 
          
          მოკლედ ხომ იცით ფიკი love in south side მის ერთგვარ რიმეიქს ვაკეთებ მაგრამ ეს ფიკი რადიკალურად განსხვავებული გამოდის სერფენთებთან ერთად იაკუძა და ცოოოტა ზებუნებრივი დეტალებიც მაქვს ჩართული 
          
          სახელია South Side Serpents: Renaissance 
          
          იმედია მოგეწონებათ 

სულ რომ თქვა ალბათ დამივიწყა ჩემმა მატარებელმა დიდიხანია ჩაიარაო, ჩემს ირგვლივ გაჟღერებული, ძვლებამდე ნაცნობი და ტკბილი სიმღერით შეგახსენებ რომ ჩემს გულში შენი ადგილი ყოველთვის იქნება.

"მათთვის თითქოს და ლოგიკურია რომ ბედნიერება დეტალებშია, არ სურთ საერთო სურათის დანახვა, ბრმად აყოლიან ერთმანეთის აზრს და თავს ლოგიკით იმართლებენ" - სეჰუნი
          
          წყარო "hardest to love" 

ცვეტში თუ ვიცოდე რა ჩემი ზარბაზანა დავწერე :დდდ

I'm back just because i wanted to share so something... Something about me as a person...
          
          Back then I was just a nice girl with heart full of love which I gave and receives... idk how I become the one who hurts others... Who says mean jokes not even thinking how mean that sounds for people that are not so close to me... Idk i just hate this part of me and want to remain silent forever... But when I'm silent others think that I'm lonely and need a company but no I'm just trying to control my tongue cuz not everyone can understand my humour... That can't even consider as a humour... I just think that i don't deserve my friend... She's everything to me and I don't want to say something or do something that will affect her... Idk how I become like this... I just want to disappear from this country and leave people which I don't deserve... People which don't deserve to be treated like this... But being "funny friends" was always the only thing that i could do properly... Idk what to do stay silent till I don't get back to my normal self or stop overthinking about this... 

"მე ურთიერთობაში ვარ, ძალიან ბედნიერი ვარ და ეს ამად ღირდა! ყოველი ცრემლი ღირდა მასთან გატარებულ ყოველ წამად... მიხარია რომ ის აღმოჩნდა ჩემ ცხოვრებაში ყველაზე გულწრფელი და ლამაზი სიყვარული, იმაზე უკეთესი როგორსაც წარმოვიდგენდი..." 
          
          იმედი მაქვს ამას მალე ვიტყვი... რაც დრო გადის და ვიზრდები, ვცდილობ განვითარებას და ზრდას, იმედი მაქვს რომ ჩემი ცვლილება და შრომა გამოიღებს სარგებელს... მაგრამ ამავდროულად ყოველ ჯერზე ვრწმუნდები რომ მე უბრალოდ  second option ვარ... მძულს რომ ამას ვამბობ მაგრამ როგორც კი ვინმე გამოჩნდება ჩემს გარშემო და იმედი მომეცემა რომ მათთან მაინც რამე გამოვა, აღმოჩნდება რომ ჩემი დაქალი ან სხვა ახლო მეგობარი იზიდავთ და მე უბრალოდ ანა ვარ, ანა რომელსაც ბოლოს ირჩევენ, ანა რომელსაც ძმაკაცივით უყურებენ ან სულაც ანა რომელიც "საწოლში მხეცი იქნებოდა"...
          
          ზედმეტი ყურადღება საშინლად არასასიამოვნოა მაგრამ უყურადღებობა ადამიანებისგან რომლებიც რაღაცით მაინც გიზიდავენ, ან "შენი დაქალი მევასება მაგრამ არ მაძლევს და შენც არაგიშავს რა" ბევრად უარესია, ყოველი შემთხვევისთვის ჩემთვის...
          
          საკმარისი თავდაჯერებულობა დავიმკვიდრე გონებაში რომ მსგავსზე თავი არ დავისტრესო, მაგრამ რთულია თავის შეკავება როდესაც ფიქრობ რომ glow up გაქვს მაგრამ შენ მიმართ დამოკიდებულება მაინც უცვლელია...

მოკლედ ახალი თავი შესაძლოა ცოტა არეულად მოგეჩვენოთ, მაგრამ გპირდებით ჩაბასწორებ აუცილებლად! უბრალოდ შემდგომი მოვლენების ძირითადი აზრი მინდოდა თქვენამდე მომეწოდებინა და სპოილერი ჩამეგდო ^_^ ეს თვე რაღაც კატასტროფა იყო ამიტომ ვეცდები აწი ასე აღარ გალოდინოთ

ამას რას ხედავს ჩემი თვალები ნაომი დაბრუნდა და მე ეს ახლა ვნახე გამიხარდა შენი და ჩემი დაბრუნებაც თურმე როგორ მომნატრებიხართ

Me to myself: BRO WTF

მეხუთე თავს დავდებ საცაა გთხოვთ არ მცემოთ