Siadam przy oknie i patrzę na szybę, którą oblewają krople deszczu. Każde uderzenie wpasowuje się w bicie mojego serca, wsłuchuje się w każdą myśl, ale dziś mówi ona do mnie inaczej. Nie rozumiem, co mówi jednak już nie uciekam. Przecież ucieczka tak męczy...
Mam nadzieję, że moje amatorskie opowiadania choć odrobinę Wam się spodobają.

Zapraszam na stronę, gdzie amatorskie opowiadanie zostało pokazane : https://ridero.eu/pl/books/skaza_1/